به گزارش خبرگزاری حوزه | علامه طهرانی (ره) میفرماید:
در عالم عرفان سالک باید کار را برای خدا انجام بدهد،
خدای نکرده نیتی نداشته باشد که این عمل را انجام میدهم تا خواب خوب ببینم، مکاشفه پیدا کنم، حالم خوب بشود، مقامات و درجات پیدا کنم، در روز قیامت مرا بر منبر وسیله بنشانند، یا مقام شفاعت به من بدهند، یا همنشین ملائکه بشوم، یا....
ابدا در نیت اعمال این حرفها نیست؛ من کار میکنم برای خدا!
«نیت اگر از رضای خدا خارج شود، به نفس انسان باز میگردد و نیتهای مذکور و امثال آن دقیقا رجوع به نفس است و این نیّت با حقیقت عبودیت که فنای ارادهها و نیت هاست منافات دارد.فقط و فقط در نیت رضای خدا نفی خود و نفسانیت وجود دارد؛ پس سالک طالب خداست نه خود»
منبع: آیین رستگاری ص ۵۹
نظر شما