سه‌شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۰
یادداشت | تغییر اقلیم یا عذاب الهی؟!

حوزه/ در اوج خشکسالی کم‌سابقه کشور، نویسنده هشدار می‌دهد که تقلیل این بحران به عوامل مادی، غفلت از ریشه‌های معنوی و الهی حوادث طبیعی است و جامعه را به بازگشت به ایمان، توبه و توجه به آیات قرآن فرا می‌خواند.

خبرگزاری حوزه | در قضیه خشکسالی و بی‌بارانی، متاسفانه نگاه مادی غلبه زیادی دارد و انگار نه انگار که مسلمان هستیم و این همه آیات و روایات درباره رابطه گناه و عذاب داریم!

پس اعتقاد به مبانی قرآن و احادیث معصومین کجاست؟!

تا یک حادثه طبیعی پیش می‌آید از خشم طبیعت سخن می‌گوییم، گویا که-العیاذبالله- خدایی وجود ندارد و مادی‌گرا هستیم!

ظاهرا به قدری غفلت‌زده شده‌ایم که فراموش کرده‌ایم خداوند، خالق و قادر علی‌الاطلاق است و هیچ حادثه‌ای بدون اراده او نیست!

در حال حاضر که در ۶۰ سال اخیر، با خشکسالی بی‌سابقه‌ای مواجه شده‌ایم، تمام بحثها بر تغییر اقلیم و سوء مدیریت و مواردی اینچنین متمرکز شده است.

بله؛ ممکن است که یک سری موارد طبیعی دخیل باشد؛ از طرفی هم نمی‌توان سوء مدیریت در منابع آبی را در سال‌های متمادی و مصرف بد خیلی از مردم را منکر شد؛ ولی همه چیز به این مسائل ختم نمی‌شود، به خصوص در شرایط فعلی که کم‌بارشی سال‌های اخیر و خالی شدن سدها و منابع آبی مثل روز روشن است.

همچنین این گونه حوادث ممکن است حکمت‌های مختلفی غیر از عذاب نیز داشته باشد، ولی به هر حال یکی از عوامل جدی این‌گونه حوادث طبیعی، عقاب گناهان است.

مگر خداوند در قرآن کریم(سوره اعراف/۹۶) نفرموده: «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَیٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری پیشه می‌کردند، یقیناً [درهایِ] برکاتی از آسمان و زمین را بر آنان می‌گشودیم، ولی... .»؟!

یا مگر در سوره نوح، رابطه استغفار با بارش باران را مطرح نکرده؟! آنجا که می‌فرماید:

«اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا

یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا ؛ از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است. تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد.»

مگر امیرمؤمنان علیه‌السلام در دعای کمیل درخواست بخشیدن گناهانی را نمی‌کند که باعث نزول نقمت می‌شود؟ بنابراین خبرهایی هم از این منظر وجود دارد.

چرا همه چیز را مادی می‌بینیم و اِبا می‌کنیم که مردم را به توبه و استغفار و دوری از گناه دعوت کنیم؟

چرا به قول معروف، سوراخ دعا را گم کرده‌ایم؟!

تا کی می‌خواهیم فقط درگیر تغییر اقلیم و مباحث اینچنینی باشیم؟!

با این همه فسق و فجوری که جامعه را فرا گرفته، ظاهرا همین که از آسمان سنگ بر سرمان نمی‌بارد باید خدا را شاکر باشیم!

رواج بی‌حیایی و معضلات فرهنگی از یک طرف، بی‌عدالتی در عرصه‌های مختلف، فسادهای اقتصادی، حرام‌خواری و... از طرفی دیگر کلکسیونی از انواع و اقسام گناهان را رقم زده که می‌تواند زمینه‌ساز بلای الهی باشد.

بابک شکورزاده

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha