قوامیت مردان بر زنان به معنای «ولایت» نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، کرسی آزاد اندیشی با موضوع «ولایت مردان بر زنان آری یا خیر؟» با حضور خانم جلالی مدیر مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها آستانه برگزار شد.

در ابتدا رضایی معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب آستانه دبیر این کرسی، بحث را با طرح پرسش اصلی آغاز کرد و گفت: قوامیت مرد بر زن حکمی قرآنی است که بر سرپرستی و مسائل سرپرستی در خانواده اشاره دارد. حال آیا قوامیت داشتن مرد بر زن به این معناست که مرد بر زن ولایت دارد؟

پس از طرح نظرات و شبهات گوناگون توسط طلاب، خانم جلالی، به تشریح این موضوع پرداخت و با تفسیر آیه شریفه الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَی بَعْضٍ و… [نساء:۳۴]، واژه «قوام» را صیغه مبالغه از قائم دانست که به معنای کسی است که با جدیت برای مراعات، حفظ و مراقبت از امور دیگری قیام می‌کند.

وی با استناد به تفسیر تسنیم آیت الله العظمی جوادی آملی، اهمیت کاربرد واژه «قوامون» (صیغه مبالغه) را در اداره امور حساس و مهمی چون اجرای عدالت و حفظ قسط و همچنین مدیریت خانواده، متذکر شد.

مدیر مدرسه علمیه حضرت زینب آستانه در ادامه به دیدگاه متفکران شیعی، بهترین معنا برای «قوامون» را سرپرستی و قیومیت دانست و تأکید کرد: ولایت به معنای سلطه شخص بر مال و جان دیگری است، در حالی که مرد هیچ ولایتی بر جان و مال زن ندارد.

جلالی ابراز کرد: سرپرستی مرد صرفاً امر و نهی نیست، بلکه اعتنا به شأن زنان و رسیدگی به امور آنان است.

وی خاطرنشان کرد: البته مرد در این جایگاه مدیریتی، در دو مورد انتظار رضایت زن را دارد، خروج زن از منزل (مگر در امور واجب مانند حج تمتع) و امور جنسی و روابط زناشویی (مگر آنکه مخالف شرع باشد).

مدیر مدرسه علمیه حضرت آستانه، مهم‌ترین حکمت قوامیت مردان بر زنان را «مصلحت عام تحکیم خانواده» برشمرد و اضافه کرد: بر اساس این دیدگاه، خداوند با توجه به ویژگی‌های طبیعی مردان، وظیفه تأمین نیازهای خانواده (نفقه) و مدیریت آن را به عهده ایشان گذاشته است و در مقابل، از زنان خواسته تا در جهت تحکیم نهاد خانواده با مردان همراهی کنند.

وی تصریح کرد: تصور غلطی که زن را تحت سلطه و حاکمیت مرد می‌داند مربوط به دوره پیش از اسلام بود، در جهان امروز و بر اساس دیدگاه اسلام، زن و مرد مکمل همدیگر هستند و ریاست مرد بر خانواده به معنای ولایت داشتن نیست، بلکه انجام یک وظیفه اجتماعی و مدیریتی است که زن در آن همکار مرد است، نه یک فرمانبردار مطلق.

انتهای پیام. /