حضرت زهرا(س) سرچشمه نصرت و یاری الهی است

به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت‌الاسلام والمسلمین میرهاشم حسینی مسئول و متولی مدرسه آیت‌الله مجتهدی، در دومین روز مراسم عزاداری شهادت حضرت زهرا(س) که در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد، با استناد به آیه شریفه «وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِاللَّه، یَنْصُرُ مَن یَشَاء وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیم»، بیان کرد: مطابق روایات، مؤمنان در دوران زندگی با گره‌ها و مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند و نصرت الهی موجب شادی و گشایش آنان می‌گردد.

وی با اشاره به اینکه این نصرت الهی در چند مقطع ازجمله قیامت، عصر ظهور و دوران غیبت شامل حال مؤمنان می‌شود، افزود: در روایات آمده که سرچشمه این نصرت و یاری الهی، وجود مبارک حضرت فاطمه زهرا(س) است و به همین دلیل خداوند لقب «المنصوره» را به ایشان عطا کرده است؛ یعنی وجودی که به‌واسطه او نصرت الهی بر مؤمنان نازل می‌شود.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی تأکید کرد: کسانی که در زمان غیبت حضرت ولی‌عصر(عج) وظیفه‌شناس باشند، بدانند که حضرت زهرا(س) یاور آن‌ها است و به برکت نفس قدسی ایشان دل‌های مؤمنان آرام می‌گیرد.

وی با بیان داستان نذر سه‌روزه امیرالمؤمنین علی(ع) و حضرت زهرا(س) برای شفای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و ایثار غذای اندک خود در سه شب پیاپی به مسکین، یتیم و اسیر، اظهار کرد: عظمت این عمل به‌گونه‌ای بود که ملائکه را در شگفتی فرو برد و خداوند در مدح این خانواده سوره «هل‌أتی» را نازل فرمود.

مسئول و متولی مدرسه آیت‌الله مجتهدی گفت: در شب اول حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین علی(ع) تنها مقدار اندکی نان داشتند و همان را به مسکین عطا کردند. شب دوم نیز غذای ناچیز خود را به یتیم دادند و تنها آب نوشیدند. در شب سوم نیز با وجود ضعف شدید، با شنیدن درخواست اسیری که طبق برخی تفاسیر کافر حربی بوده است غذای باقیمانده خود را به او بخشیدند.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی با اشاره به روایت‌هایی درباره نحوه رفتار مسلمانان با اسیران، افزود: در مکتب اهل‌بیت(ع)، حتی اسیر دشمن نیز حرمت دارد و نمونه آن رفتار شهیدان و رزمندگان متخلق به اخلاق فاطمی است که هیچ‌گاه اجازه آزار اسیر را نمی‌دادند.

مسئول مدرسه آیت‌الله مجتهدی با ذکر نمونه‌هایی از سیره شهیدان مدافع حرم و نقل خاطراتی از شهید صدرزاده و سردار حاجی‌زاده، خاطرنشان کرد: شرافت انسانی و اخلاق اسلامی هیچ‌گاه اجازه رفتار خلاف انسانیت را نمی‌دهد و همین ویژگی، تفاوت مکتب اهل‌بیت(ع) با جریان‌های ظلم و جنایت را روشن می‌کند.

وی در ادامه با تلاوت آیاتی از سوره «هل أتی» گفت: خداوند در ابتدای سوره، انسان را به یادآوری آغاز خلقت و توجه به نعمت‌های الهی دعوت می‌کند و ذکر می‌فرماید که انسان از نطفه‌ای ناچیز خلق شد و نباید دچار غرور، غفلت و فراموشی شود.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی افزود: طبق روایات امام باقر(ع)، سمع و بصر دو ابزار اصلی در شکل‌گیری شخصیت انسان هستند و بسیاری از لغزش‌ها و ناهنجاری‌ها از انتخاب‌های نادرست گوش و چشم آغاز می‌شود.

این استاد حوزه علمیه ادامه داد: گاهی انسان با دیدن زندگی‌های ظاهراً پر زرق‌وبرق دچار احساس کمبود و فقر می‌شود؛ در حالی که پیش از آن شاکر نعمت‌ها بوده است، این همان هشدار روایات درباره اثرپذیری چشم و گوش است.

وی با اشاره به آیه «إِنّا هَدَیْنَاهُ السَّبیلَ إِمّا شاکِراً وَإِمّا کَفُوراً»، اظهار کرد: نخستین ویژگی جریان فاطمی شکرگزاری است؛ شکر خدا و تشکر از مردم، شخص شاکر نعمت‌ها را می‌بیند، اما ناسپاس حتی در میان نعمت نیز احساس کمبود می‌کند.

وی تأکید کرد: نبود زبان تشکر و قدرشناسی، خانواده و جامعه را دچار ناامنی روانی و ناسپاسی می‌کند. شکر نعمت، افزون‌کننده نعمت است و طبق آیه شریفه «لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ»، خداوند شاکران را زیاد می‌کند.

مسئول مدرسه آیت‌الله مجتهدی تاکید کرد: شیطان، چه در قالب جن و چه انس، با ایجاد نسیان و فراموشی نعمت‌ها انسان را از مسیر شکر به مسیر کفران می‌کشاند؛ ابتدا نعمت معنوی مانند دین، ولایت و ایمان را کوچک جلوه می‌دهد، سپس نعمت‌های مادی را نیز از نگاه انسان پنهان می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی با بیان آیه «إِنّا أَعْتَدْنَا لِلْکافِرینَ سَلاسِلاً وَأَغْلالاً وَسَعِیراً» گفت: مسیر ناسپاسی و کفران، انسان را به نابودی می‌رساند؛ اما مسیر فاطمی، مسیر شکر، روشن‌دلی و شناخت نعمت‌های الهی است.

انتهای پیام/