به گزارش خبرگزاری حوزه، آیتالله محمود رجبی عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری در درس اخلاق هفتگی خود به تبیین جایگاه «معرفت حضوری» در تأمین سعادت انسان پرداخت و با اشاره به نقش علم حضوری در زندگی مادی و معنوی بیان کرد: انسان هم در زندگی دنیایی و هم در مسیر تأمین سعادت ابدی خویش، نیازمند درک و شناخت مستقیم است. نمونههای این شناخت حضوری، همان حالات و احساسات درونی ما است. به عنوان مثال هنگامی که گرسنه میشویم بدن واقعاً به غذا نیاز دارد. اما اگر این نیاز را درک نکنیم و احساس گرسنگی به ما دست ندهد، چه اتفاقی میافتد؟ فرد از کمبود غذا و انرژی خواهد مرد، بیآنکه حتی متوجه علت آن شود.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه با اشاره به فلسفه آفرینش انسان، ادامه داد: زندگی اخروی و سعادت جاودانه به «معرفت حضوری» وابسته است. ما آفریده شدهایم تا به بالاترین درجات شناخت خداوند نائل شویم.
وی افزود: امیرالمؤمنین(ع) که خود به عالیترین مرحله شناخت خدای متعال دست یافته بود، فرمود: «الهی ما عبدتک خوفا من نارک و لا طمعا فی جنتک بل وجدتک اهلا للعبادة فعبدتک» (ای پروردگار، تو را نه از ترس آتش و نه به طمع بهشت پرستش کردم، بلکه تو را شایسته عبادت یافتم، پس عبادتت کردم). این شناخت، شناختی حصولی و باواسطه نیست.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تأکید کرد: سعادت انسان در گرو عمق و شدت همین معرفت حضوری است. هر چه این معرفت بیشتر شکوفا شود و قویتر و عمیقتر گردد، خود را بیشتر با «چشم دل» به انسان مینمایاند.
وی به نقش علوم اکتسابی نیز اشاره کرد و افزود: البته سعادت ابدی ما به علوم اکتسابی و شناختهای باواسطه نیز وابسته است. این علوم در زندگی دنیوی نقشآفرین هستند و فقدان آنها زندگی را دچار اختلال میکند.
آیتالله رجبی با اشاره به یکی از موانع شناخت صحیح، اظهار کرد: دشمنان طراحی میکنند تا اطلاعات نادرست بدهند. وقتی اطلاعات غلط دریافت کنیم، عکسالعمل ما بر اساس برداشت نادرست شکل خواهد گرفت. گاهی این موضوع میتواند موجب آسیبزدن فرد به خود یا به افراد مورد علاقهاش شود.
وی راه شکوفایی معرفت ذاتی را توجه و تدبر در نعمتهای الهی دانست و گفت: قرآن کریم پیوسته به نشانههای خداوند اشاره میکند، مثلاً میفرماید: «أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ» (آیا به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟).
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به تفسیر مرحوم علامه طباطبایی(ره) اظهار داشت: علامه طباطبایی(ره) ذیل آیاتی که نعمتها و نشانههای الهی برشمرده شده و با فراز «أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ» پایان یافته، فرمودهاند: اگر با توجه و دقت در این نعمتها و آیات تأمل کنید، آن معرفت و محبت درونی به تدریج شکوفاتر خواهد شد.
آیتالله رجبی در پایان دو راه برای تیزبین شدن «چشم دل» را برشمرد: راه اول، مواجهه با حوادثی است که خارج از اختیار انسان رخ میدهد؛ همانطور که قرآن توصیف میکند: «وَإِذَا غَشِیَهُم مَّوْجٌ کَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ» (و هنگامی که موجی چون ابر بر آنان سایه افکند، خدا را با اخلاص میخوانند). راه دوم، تلاش خود انسان است که با ذکر نعمتها، توجه به نشانههای الهی، انس و تدبر در آنها، آن معرفت نهفته را شکوفا سازد.
انتهای پیام/










نظر شما