حجتالاسلام و المسلمین سجاد شریفی از اساتید حوزه علمیه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری اظهار داشت: غدیر، روزی است که موجب یأس کافران و ایجاد امید در دل تمام مظلومان و مستضعفان عالم میشود، همانگونه که آیه شریفه سوم سوره مائده میفرماید: «... الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا ...»
استاد حوزه علمیه، در تشریح پیامهای این بخش از آیه شریفه، به بیان هفت نکته کلیدی و اساسی پرداخت.
وی خاطرنشان کرد: اولین نکته مهم در این آیه، تعبیر «یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ» است. این یأس و ناامیدی، نسبت به خود «دین» است، نه صرفاً نسبت به شخصی خاص. این نشان میدهد که انتخاب و نصب امیرالمؤمنین علی (ع) در روز غدیر، عاملی برای نجات، بقا و حفظ خود دین اسلام شد، از این امر فهمیده میشود که آن راهبر منتخب، باید کسی باشد که تماماً در دین ذوب شده، معصوم باشد، تمام رفتارش الهی و دینی باشد و خُلق و خوی پیامبرانه را دارا باشد.
حجتالاسلام و المسلمین شریفی تصریح کرد: نکته دوم، توجه به معنای «کافر» در این آیه است، کافر در اینجا غیر از ملحد (منکر خدا) است. کافر به معنای خاص، شامل اهل کتاب (یهود و نصاری) نیز میشود. این نشان میدهد خطر جدی که اسلام را تهدید میکرد، از سوی افرادی بود که ظاهراً مسلمان بودند، حج گزارده و در سپاه اسلام حاضر میشدند و حتی به عنوان شخصیتهای شاخص مطرح بودند، اما در باطن، ایمان واقعی نداشتند و منافق بودند. اینان در حقیقت، کافر محسوب میشدند.
وی در رابطه با نکته سوم، تأکید کرد: از این آیه به وضوح فهمیده میشود که راهبر و خلیفه بعد از پیامبر (ص) باید «منصوب مِنَ الله» باشد. در مقابل، اهل سنت معیار واحد و منسجمی برای تعیین خلیفه ارائه نمیدهند. از آنان باید پرسید: معیار شما چیست؟ آیا دموکراسی و رفراندوم است (مانند انتخاب ابوبکر)؟ آیا انتخاب توسط خلیفه قبلی است (مانند انتخاب عمر)؟ آیا انتخاب توسط شورا است (مانند انتخاب عثمان)؟ آیا قهر و غلبه است (مانند انتخاب معاویه)؟ یا موروثی و سلطنتی است (مانند انتخاب یزید)؟ آیا همه این معیارهای متناقض را صحیح میدانید؟ که در این صورت دچار کثرتگرایی باطل شدهاید. زیرا تنها یک معیار صحیح میتواند وجود داشته باشد و این معیارها با هم ناسازگارند. یا باید همه را باطل بدانید، یا یکی را صحیح؛ که در هر صورت، نظام خلافت آنان زیر سؤال میرود.
استاد حوزه اظهار کرد: جالبتر آنکه همین اهل سنت درباره حضرت مهدی (عج) که به اعتقاد آنان در آخرالزمان ظهور میکند، قائل به «نصب الهی» هستند. پس چگونه برای منجی نهایی، معیار نصب الهی را میپذیرند، اما برای خلفای بعد از پیامبر (ص) این حق را قائل نیستند؟
نقشههای پیشین برای نابودی اسلام
حجتالاسلام و المسلمین شریفی در نکته چهارم به زمینههای تاریخی یأس کافران اشاره کرد و گفت: از مفهوم «یأس» فهمیده میشود که کافران و منافقان پیش از این، نقشههای متعددی برای از بین بردن اسلام داشتند. آخرین نقشه عمده آنان در سال نهم هجری و پس از جنگ تبوک، طرح ترور شخص پیامبر اکرم (ص) بود. نام دوازده نفر از این توطئهگران در تاریخ ثبت شده و حذیفه بن یمان نیز شاهد عینی این ماجرا بود. اما پیامبر (ص) به جهت حفظ وحدت ظاهری سپاه اسلام و جلوگیری از انشقاق، اجازه افشای نام آنان را ندادند، زیرا آنان افرادی بانفوذ در جامعه مسلمانان بودند.
وی در باب نکته پنجم با اشاره به آیه «لا ینال عهدی الظالمین» بیان کرد: مسأله ولایت و امامت، یک «عهد الهی» است و ربطی به انتخاب مردم یا غیر خدا ندارد. این مقام را تنها خداوند میتواند به فرد شایسته اعطا کند.
استاد حوزه در نکته ششم به تاریخی بودن موضوع نصب جانشین پرداخت و گفت: نصب ولی و امام، مربوط به زمان بعد از رحلت پیامبر (ص) نیست، همانگونه که سایر انبیای اولوالعزم از آغاز رسالت خود جانشینانی معین کردند، پیامبر اسلام (ص) نیز از ابتدای بعثت، جانشین خود را معرفی نمودند و این موضوع را در مواقف مختلفی مانند «یوم الدار» و «لیلة المبیت» بیان کردند، بنابراین روز غدیر یکی از تجلیات اعلام مجدّد و قطعی همان جانشینی از سوی خداوند بود. ولایت امام علی (ع)، همان ولایت نبوی و در امتداد ولایت الهی است («الله ولی الذین آمنوا...») و چنین ولایتی را تنها خداوند میتواند اعطا کند.
حجتالاسلام و المسلمین شریفی به عنوان نکته هفتم، به روایتی اشاره کرد که جریان غدیر را به داستان حضرت آدم (ع) تشبیه میکند و یادآور شد: کسانی که در روز غدیر، ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) را با جان و دل پذیرفتند، همانند فرشتگان هستند و آنان که تمرد کردند و ولایت را نپذیرفتند، همانند ابلیس لعنتشده میباشند.
وی تأکید کرد: غدیر، تنها یک مناسبت تاریخی نیست، بلکه نقطه عطفی در تکمیل دین و تثبیت نظام ولایت الهی است که بقای اسلام به آن وابسته بوده است.
انتهای پیام. /
نظر شما