به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محسن الویری امروز چهارشنبه(11بهمن) در نشست علمی و فرهنگی که به مناسبت دهه میثاق با پیامبر رحمت و عدالت در مجمع جهانی اهل بیت(ع)قم برگزار شد، با اشاره به جایگاه مدیحه سرایی درباره پیامبر(ص) خاطرنشان کرد: برخی پیشینه سروده های شعر درباره پیامبر را در قرن هفتم اعلام می کنند و برخی نیز به عهد حضور ایشان برمی گردانند.
وی افزود: در بین سروده ها شاید مشهورترین سروده و به اعتقاد برخی از ادب پژوهان برترین سروده قصیده معروفی به نام "برده" سروده شاعر مصری در قرن هفتم است که این قصیده 75 بیت دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم ادامه داد: شاعر این سروده "کعب بن زهیر" است که برده ای به عنوان خلعت نیز از پیامبر دریافت کرد و به همین دلیل این قصیده به نام "برده" معروف شد.
*شفاعت شاعر فلج در خواب
حجت الاسلام والمسلمین الویری گفت: قصیده دیگری درباره پیامبر (ص)داریم که آن هم به نام "برده" مشهور است، این قصیده نیز در قرن هفتم توسط "محمد بن سعيد البوصيري" سروده شده است، سروده های این شاعر در سه بخش پیش از هجرت به مدینه، سروده های حین اقامت و پس از اقامت تقسیم شده است.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: نیمی از بدن این شاعر در اواخر عمر خود فلج شد که به امید شفاعت پیامبر(ص) تصمیم گرفت شعری بسراید، خود می گوید: در عالم خواب، پیامبر را دیدم که دستی بر صورت من کشیدند و برده ای بر دوش من انداختند و بعد که بیدار شدم دیدم شفا یافتم و با خود عهد کردم با کسی در این باره سخن نگویم.
وی ادامه داد: اولین روزی که بعد از صحت از منزل خارج شدم، فقیری گفت: از آن شعری که درباره پیامبر(ص) سرودی به من هم بده که متوجه شدم ایشان یکی از اولیای خداست و دیگر نمی توانم این شعر را کتمان کنم، شعر را در اختیار او گذاشتم و او این خبر و شعر را در میان مردم پراکند.
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) خاطرنشان کرد: این شعر 162 یا 171 بیت دارد که مورد استقبال شاعران قرار گرفته است که در معارضه با آن اشعاری نیز سروده اند و تعداد شروحی که در بین اهل سنت است تعداد بسیار زیادی است.
حجت الاسلام والمسلمین الویری با بیان اینکه این قصیده ده بخشی است، اظهار داشت: قسمت اول این قصیده ابیات غزل و اشعار عاشقانه است، قسمت دوم خطاب به نفس، قسمت سوم در مدح سیدالمرسلین، قسمت چهارم درباره میلاد پیامبر، قسمت پنجم درباره معجزات پیامبر، قسمت ششم درباره قرآن، قسمت هفتم درباره اسراء و معراج پیامبر، قسمت هشتم به جهاد پیامبر، قسمت نهم توسل به پیامبر و قسمت پایانی نیز مناجات است.
*ضرورت همگرایی مذهبی شیعه و سنی
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: بوسیلی شاعر شافعی مذهب بود اما یک قصیده به این زیبایی را سروده است که برای اشعار و قصیده برده "کعب بن زهیر" و "بوسیلی" شروح متعدد و استقبال های گوناگونی از سوی علمای شیعه نگاشته شده است.
وی افزود: این روحیه همگرایی مذهبی را در شاخه های گوناگون نیز می بینیم، هنوز هم در مدارس شیعی و کتاب های پایه عربی ما نوشته شده از سوی علمای شاخص اهل سنت است.
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع)تاکید کرد: آفت واگرایی مذهبی که به گونه های مختلف در چند سال اخیر قوت بیشتری می گیرد، به هیچ وجه با روحیه ای که پیش از این علمای ما داشتند، سازگاری ندارد.
حجت الاسلام والمسلمین الویری خاطرنشان کرد: اگر یک شاخه به نام ادبیات و در بین ادبیات یک حوزه به نام شعر و در شعر، قسمت محدودتری به نام مدیح نبوی را مدنظر قرار بدهیم و در این بین سراغ یک قصیده برویم، مشاهده می کنیم که 14 شرح، تضمین، بیان واژگان و بیان صنایع ادبی در بین علمای شیعه وجود دارد، آن هم در دوره ای که شیعیان روبه گسترش بودند و این امکان وجود داشت که نسبت به این مسایل بی میلی داشته باشند اما این چنین نکردند.
انتهای پیام/
۲۰:۴۸ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۰










نظر شما