حجت الاسلام و المسلمین سید صادق محمدی در گفتگو با خبرگزاری «حوزه»، ضمن تبریک ولادت با سعادت امام حسن(ع) و با اشاره به انتخاب نام حسن برای ایشان توسط پیامبر(ص) اظهار کرد: در روایت داریم که پس از تولد امام حسن(ع) پیامبر(ص) از جبرئیل پرسیدند نام پسر حضرت هارون چه بوده است و جبرئیل جواب داد نام او شبّر بوده است که به عربی حسن نامیده می‌شود.

وی بیان کرد: در مورد ولادت امام حسین(ع) چنین اتفاقی افتاد و پیامبر (ص) از جبرئیل پرسید که نام پسر دیگر هارون چه بوده است که جواب دادند نام او شبیر بوده است که به عربی حسین نامیده می‌شود.

رئیس انجمن اصول فقه حوزه گفت: علت سؤال پیامبر(ص) از جبرئیل این بود که علی(ع) برای پیامبر(ص) به منزله حضرت هارون برای حضرت موسی بوده است.

وی با اشاره به شرایط دوران امام حسن(ع)، اطرافیان این امام همام را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد و افزود: گروه اول شیعیانی بودند که ولایتمداری و با وفایی از شاخصه‌های اصلی آنها بود ولی تعداد آنها بسیار کم بود و اکثراً در راه پیروی از حضرت شهید شدند.

حجت الاسلام و المسلمین محمدی ابراز داشت: گروه دوم خوارج بودند که پس از شهادت امام علی (ع) نیز به دنبال مقاصد شوم خودشان بودند که می‌توان در زمان ما داعش را به گروه خوارج تشبیه کرد.

وی ادامه داد: دسته سوم،  اکثر سپاه امام حسن(ع) را تشکیل می‌دادند، دنیا پرستانی بودند که به دنبال اهداف اقتصادی و منافع شخصی خودشان بودند و امام حسن(ع) را به ظاهر حمایت کرده و در باطن اهداف خود را پیگیری می‌کردند و در نهایت نیز با گرفتن مقادیری پول از امام جدا شدند.

نائب رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین گفت: دسته چهارم، طرفداران معاویه بودند که در سپاه امام به جاسوسی می‌پرداختند و اخبار را به معاویه می‌رساندند.

وی ادامه داد: دسته پنجم، فرصت‌طلبانی بودند که در واقع نه وابسته به جبهه امام بودند و نه وابسته به معاویه بلکه فرصت‌طلب بودند و با موج حرکت می‌کردند و هر جایی پیروزی می‌دیدند به آن سمت حرکت می‌کردند.

حجت الاسلام و المسلمین محمدی با بیان اینکه در این دوران امام حسن(ع) واقعاً تنها بود گفت: مهمترین ویژگی حضرت در این دوران حلم و مظلومیت امام بود که زبانزد خاص و عام بوده است.

وی با اشاره به فضائل امام حسن(ع) بیان کرد: آیه تطهیر در مورد این امام معصوم نیز نازل شده است ولی آنچه در رابطه با حضرت بسیار ملموس است حلم و مظلومیت حضرت است.

رئیس انجمن اصول فقه حوزه با بیان اینکه صلح امام حسن مجتبی(ع) در واقع نرمش قهرمانانه توأم با حفظ اصل و کرامت انسانی بود که کیان شیعه را حفظ کرد گفت: صلح امام حسن(ع) یک مصلحت تامه ملزمه‌ای برای حفظ اسلام ناب محمدی بود.

وی با بیان اینکه می‌توان امام حسن(ع) را یک الگوی کامل در مذاکرات هسته‌ای معرفی کرد عنوان کرد: امام (ع) با اینکه مصلحت را مذاکره با معاویه دانست ولیکن یک ذره از مصالح جامع اسلامی و خطوط قرمز منحرف نشد و می‌تواند الگویی برای مذاکرات هسته‌ای باشد.

انتهای پیام/313/30