به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله حسینی بوشهری در جمع کارکنان مرکز خدمات حوزه‌های علمیه در ادامه تفسیر دعای مکارم اخلاق صحیفه سجادیه با اشاره به فرازی از این دعا اظهار کرد: حضرت در این دعا می‌فرمایند " وَاَغْنِنى وَ اَوْسِعْ عَلَىَّ فى رِزْقِكَ " "بى ‏نيازم گردان و روزيت را بر من وسعت دهد"

وی بیان کرد: اساساً در آموزه‌های دینی ما فقر و تنگدستی امر مطلوبی نیست و اسلام توصیه نمی‌کند که انسان‌ها فقیر و ناتوان باشند، بلکه در روایات سفارش شده است از خدا بخواهید که به شما حالت غنا اعطا کند.

مدیر حوزه‌های علمیه افزود: البته در روایات ما در کنار این سفارش به آفت‌های غنا و بی‌نیازی نیز اشاره شده است که باید به آنها توجه کنیم.

وی با بیان اینکه چند چیز در زندگی مانند جوانی و قدرت است که انسان را دچار کبر و غرور می‌کند و یکی از این موارد نیز غنا و بی‌نیازی است گفت: افرادی که غنی شده‌اند هم باید برای دین خود بترسند و هم دنیای خود تا دچار آفت نشوند.

آیت الله حسینی بوشهری ابراز داشت: غنا، الزاماً غنای مادی نیست، بلکه روح بی‌نیازی است و هرچه انسان‌ها روح بلندتری داشته باشند آن‌قدر بی‌نیاز جلوه می‌کنند که آدم‌های معمولی متوجه نمی‌شوند که این افراد در زندگی دچار مشکل هستند.

وی با اشاره به اینکه حضرت در ادامه این دعا می‌فرماید " وَلاتَفْتِنّى بِالنَّظَرِ" گفت: شارحان صحیفه سجادیه دو تفسیر برای این جمله بیان کرده‌اند که به نظر می‌رسد هر دو تفسیر مناسب باشد.

مدیر حوزه‌های علمیه عنوان کرد: در تفسیر اول امام(ع) بعد از اینکه غنا و بی‌نیازی را می‌خواهد می‌فرماید که مرا خودبین و مغرور داشته‌هایم قرار نده.

وی اذعان داشت: در تفسیر دوم امام(ع) از خدا می‌خواهد که روزی من را افزایش بده؛ اما با نگاه و توجه به اموال اغنیا آزمایش مکن، یعنی خدایا قبل از اینکه چشمم به مال دیگران باشد امکاناتی به من بده که به وضع خودم قانع باشم.

آیت الله حسینی بوشهری با بیان اینکه یک سؤالی که مطرح می‌شود این است که وقتی که ما از خداوند غنا را طلب می‌کنیم پس تکلیف کار و کوشش چه می‌شود گفت: بر اساس آموزه‌های ما این دو هیچ منافاتی با هم ندارند و کار در جای خود قرار دارد و در کنار آن ما از خدا غنا را درخواست می‌کنیم.

وی بیان کرد: غنا تنها ثروت نیست، بلکه یک بی‌نیازی درونی است و انسان زمانی که کار می‌کند روح آزاد درونی نیز از خداوند طلب می‌کند.

مدیر حوزه‌های علمیه با بیان اینکه در روایات ما فقر به دو معنای ممدوح و مذموم آمده است گفت: فقر مذموم فقری است که انسان را در معرض گناه قرار دهد و فقر ممدوح فقری است که انسان به اندازه کفایت زندگی داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه پیامبر(ص) دعا می‌کند که خدایا روزی آل محمد(ص) را به اندازه کفایت قرار ده، تصریح کرد: انشا الله خداوند به ما عنایت کند که در زندگی قانع باشیم و آنچه مورد رضای خداست عمل کنیم.

انتهای پیام/313/30