جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
مظاهری

حوزه / آن گاه كه پاى انسان در تله و دام گير كند و پشيمان شود، سودى ندارد، زيرا اين پشيمانى، به معناى توبه نيست، بلکه توبه آن است كه در انسان تلاطم و تحول درونى ايجاد شود.

به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» آیت الله العظمی مظاهری درگفتاری با موضوع توبه واقعی هشداردادند نباید انسان فرصت توبه را ازدست داده وآن را موکول به دم مرگ کند زیرا آن گاه كه پاى انسان در تله و دام گير كند و پشيمان شود، سودى ندارد.

هنگام مرگ پرده‏ ها بالا مى‏ رود و شخصى عملش را مى‏ بيند، همچون شخص محكوم به اعدام كه پاى دار مى‏ آيد، چنين كسى پشيمان است، اما نه از گناه، بلكه اظهار پشيمانى مى‏ كند تا از مرگ خلاص شود و اگر همان جنايت كار را آزاد كنند، باز همان آدم اول است.

قرآن مى ‏فرمايد: «قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ. لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها»؛ «1» مى‏ گويند: پروردگارا، مرا باز گردانيد شايد من در آنچه انجام نداده ‏ام كار نيكى صورت دهم. نه چنين است، اين سخنى است كه او كوبنده آن است.

بنابراين آن گاه كه پاى انسان در تله و دام گير كند و پشيمان شود، سودى ندارد، زيرا اين پشيمانى، به معناى توبه نيست، توبه آن است كه در انسان تلاطم و تحول درونى ايجاد شود، از گناه در محضر خدا خجلت زده گردد.

به پيامبر اسلام (ص) عرض كردند جوانى در حال احتضار است و وضعش بسيار بد است، حضرت به بالينش آمده و فرمودند: جوان! بگو «لا اله الا الله» نتوانست بگويد: گناه چشم و گوش او را كور و كر كرده بود، پيامبر(ص) پرسيدند: اين جوان مادر دارد؟ گفتند: بله يا رسول الله! فرمود: بگوييد بيايد، وقتى مادرش آمد حضرت فرمود: از جوانت راضى هستى؟ گفت: نه يا رسول الله! آدم بدى بود.

حضرت فرمود: از او راضى باشد، و بالاخره پيامبر(ص) دل آن مادر را به دست آورده و از جوانش راضى‏ اش شد. بعد فرمود: جوان بگو «لا اله الا الله» چشمانش باز شد، گفت «لا اله الا الله» پيغمبر(ص) فرمودند: چه مى ‏بينى، گفت: يك آدم بد هيكل بسيار مخوف و وحشتناك كه دست بر گلويم گذشته و فشار مى ‏دهد، به طورى كه نمى‏توانم حرف بزنم، پيامبر(ص) فرمود: بگو:يا من يقبل اليسير و يعفو عن الكثير، اقبل مني اليسير و اعف عني الكثير؛ «2»

اى خدايى كه اعمال كوچك را قبول مى‏ كنى و از گناهان بزرگ مى ‏گذرى، از من اعمال كوچكم را بپذير و از گناهان بزرگم درگذر.

جوان اين مطالب را زمزمه كرد پيامبر(ص) پرسيدند چه مى‏ بينى؟ گفت: يا رسول الله آن آدم وحشتناك رفت و يك آدم مهربان و خوش سيما در بالاى سرم نشسته و به من محبت مى ‏كند. حضرت فرمودند: آن جمله را تكرار كن و او آن جمله را زمزمه كرد و از دنيا رفت.

پس اين قسم از توبه ‏ها ،توبه دم مرگ نيست، بلكه يك توبه ای واقعى است، چرا كه آن جوان از درون متحول شد، توبه دم مرگ كه مورد قبول واقع نم ى‏شود، توبه فرعون است.

پاورقی

(1)- مومنون (23) آيه 99.

(2)- بحارالانوار، ج 71، ص 75.

(3)- پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی مظاهری

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha