به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله سبحانی پیامی برای اولین کنگره بزرگداشت شهدای روحانی مدافع حرم ارسال کردند که بدین شرح می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

شهیدان راه فضیلت و آزادی کسانی هستند که با تمام وجود و هستی به ایثارگری می پردازند. قرآن مجید گروهی را به عنوان «ایثارگران» ستایش کرده و می فرماید: «و یوثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصه/ دیگران را در نیازمندی های مادی برخویشتن مقدم می دارند؛ هرچند بر آن متاع نیاز شدیدی داشته باشند».

البته ایثار در زندگی و تحمل رنج دیگران از اوصاف متقیان است که در قرآن و حدیث از آن سخن به میان آمده است و در سوره هل أتی که بیانگر مقامات خاندان رسالت است به این موضوع اشاره شده است. آنجا که می فرماید: «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و و اسیرا/ غذا را در عین دوست داشتن (نیاز) به مسکین و یتیم و اسیر انفاق می کنند».

در این مرحله از ایثار، شخص و وجود انسان محفوظ می باشد و فقط دستاورد خود را در اختیار دیگران قرار می دهد؛ ولی مقامی بالاتر از این آن است که با وجود، یعنی با تمام هستی، به میدان «ایثار» بیاید و آن را نثار راه محبوب سازد یعنی از خود بگذرد، تا دیگران زنده بمانند و بسان شمع بسوزد، تا راه بر دیگران روشن سازد. این عالی ترین مقامی است که سالک راه حق می تواند بر آن دست یابد و خداوند در مورد این ایثارگران چنین می فرماید: «و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لا تشعرون/ به آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده نگویید؛ بلکه آنان زندگانند ولی شما کیفیت آن را درک نمی کنید».

آری پرونده زندگی دنیوی شهیدان راه حق مختومه می شود؛ ولی در مقابل حیات و زندگی دیگری به روی آنها گشوده می گردد و جامعه حق شناس، جان نثاری آنان را فراموش نمی کند و یاد آنان در دل تاریخ و اذهان مردم و نوک خامه های نویسندگان محفوظ می باشد و بالاتر از آن تا نفخه اولی از حیات لذت بخش برزخی بهره مند می شوند و پیوسته به پویندگان راه شهادت که هنوز به آنها نپیوسته اند پیام می فرستند و می گویند: «و یستبشرون باالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم الا خوف علیهم و لا هم یحزنون/ و بر آن کسانی که هنوز به آنان نپیوسته اند بشارت می دهند، نه بیمی بر آنها است و نه اندوهگین می شوند.

همگی می دانیم، خون هر انسانی مایه حیات او و تأمین گر غذای تمام سلول های بی شمار بدن است و با اراقه آن، پیکر انسان به حالت جمادی در می آید و همه آثار خود را از دست می دهد؛ شکفت این جا است که اگر خون شهید مایه حیات دنیوی اوست، ولی همین خون در میدان حق با باطل معجزه آسا است، درخت کهن و تناور آیین اسلام را سیراب کرده و آن را از خشک شدن باز می دارد و به پیکر دین حیات نوی می بخشد و با جانبازی و فداکاری به پیام قرآن تجسم می بخشد.

«و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین/ شما برترین هستید اگر مؤمن باشید» حقیقتی است که باید بازگو گردد و همگان از آن آگاهند. اگر فداکاری های امیر مؤمنان(ع) و همرزمان او در وقایع بدر، احد، احزاب و حنین نبود، اگر شهادت سالار شهیدان(ع) و یاران او در سرزمین کربلا به وقوع نمی پیوست، امروز از اسلام جز نامی نبود، خون پاک آنان بود که به اسلام حیات نوی بخشید تا آنجا که محققان می گویند: «الاسلام محمدی الحدوث، حسینی البقاء».

این جانب در اینجا دامن سخن را کوتاه کرده و از همه شخصیت ها و مسئولینی که این همایش را پدید آوردند، تقدیر و تشکر می نمایم بالاخص که این همایش به عنوان تکریم و تجلیل از ایثارگران حرم های اهل بیت (ع) برگزار می شود، شایسته است بگویم آنان مدافعان بیوتی هستند که قرآن درباره آن می فرماید: « فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه» به طور یقین آنان با صاحبان این خانه های نورانی محشور می باشند «فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون».

قم-موسسه امام صادق(ع)

جعفر سبحانی