به گزارش خبرگزاری «حوزه»، یکی از عالمان وارسته و منسوب به این خاندان والاگوهر، آیت الله میرسید احمد روضاتی اصفهانی است که دفتر حیاتش در هفتم رجب 1347 ق. در محله چهار سوق شیرازی های اصفهان گشوده شد. نسب شریف ایشان با چند واسطه به امام هفتم شیعیان  حضرت موسی بن جعفر (ع) می رسد. پدرش سید محمدباقر از خوشه چینان محفل درسی سید ابوالحسن اصفهانی، ملا محمدفشارکی و نیز آیت الله سید حسین بروجردی بودند که عمر شریف خود را در مسیر ترویج دین اسلام گذراندند.

تحصیلات میرسید احمد

میر سید احمد در زادگاهش تحصیلات جدید را فراگرفت و چنانکه خود در کتاب مناهج المعارف نوشته اند: به حکم تکلیف شرعی و با شور و عشق فراوان در سلک طلاب علوم دینی در آمد و در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل سطوح ادبیات، معانی و بیان، منطق، فقه و اصول و کلام پرداخت. ایشان پس از طی دروس سطح در سال 1376 ق. جهت ادامه مدارج علمی، روانه قم، مرکز علمی جهان اسلام شد. محفل درس آیات عظام سیدمحمد حجت کوه کمره ای، سید محمدتقی خوانساری و نیز سیدحسین بروجردی را مغتنم شمرد و بهره ها اندوخت.

نویسنده گنجینه دانشمندان در این خصوص می نویسد: هنگام مراجعت به قم ،کفایه را از محضر آیات عظام  مرعشی نجفی و حاج شیخ مرتضی حائری فراگرفته و به درس خارج آیات، خوانساری و حجت شرکت کرده و در خلال آن شرح تجدید و شرح شوارق لاهیجی را از حضرت آیت الله حاج احمد خوانساری استفاده نموده و از درس فقه و مقداری اصول آیت الله بروجردی نیز بهره مند گردید و تقریرات دروس ایشان را به رشته تحریر درآورده، خصوصا مساله لباس مشکوک را به صورت رساله ای جداگانه به نام السبیل فی اللباس المشکوک نوشته است.

مهاجرت به اصفهان

آیت الله روضاتی پس از سال ها زانو زدن در محضر علمای اسلام و فقهای اعلام و نیل به مدارج عالیه علم و عمل و نیز کسب اجازه روایی از اساتید بزرگ به زادگاه خود اصفهان مهاجرت کرد. ایشان در آنجا مشغول تدریس دروس حوزوی برای تشنگان معارف در مدرسه صدر و اقامه جماعت و همچنین بیان درس تفسیر برای عموم مردم شد.

از اصفهان به تهران

 سید احمد پس از چندی، برای انجام کاری به تهران می رود که بهانه ای برای اقامت دائم ایشان درآنجا فراهم می شود، آقای رازی در گنجینه دانشمندان می نویسد: برحسب تصادف به تهران آمده و جمعی از مومنین و نمازگزاران مسجد الرحمان واقع در شمال تهران از معظم له برای اقامه جماعت در آن مسجد تقاضا نموده و ایشان هم اجابت کرده است،این سیدبزگوار از این زمان تا پایان عمر در تهران زیست.

آثار قلمی

این عالم ربانی با تاسی از اجداد نویسنده اش از همان زمان تحصیل دست به قلم برد و تراوشات فکری اش را به رشته تحریر می آورد. صاحب گنجینه می نویسد: علامه روضاتی را از اولی که در حوزه علمیه قم دیده و آشنا شدم، اهل مطالعه و تالیف و تصنیف یافتم.  

 برخی آثار چاپ شده این نویسنده پارسا  

 *المستدرک علی روضات

 *مناهج المعارف یا فرهنگ عقاید شیعه

 *میزان الانساب

 *مغانم النصول فی شرح معالم الاصول

 *سیرعلم الاصول فی مختلف العصور

 *علمای الاسره

 *گمراهان باب و بهاء

 *ترجمه مسکن الفواد شهید ثانی.

ایشان برای نوشتن المستدرک علی روضات الجنات، دوازده سال زحمت کشید و هرچه از قلم جدش در اصل کتاب جا افتاده بود را از تراجم دانشمندان شیعه و سنی استدراک کرده و به آن ضمیمه نمود.

اصل کتاب مناهج المعارف از تالیفات جد اعلای ایشان، آیت الله حاج میرزا ابوالقاسم خوانساری معروف به میر کبیر است. او از شاگردان مجلسی صاحب بحار الانوار بوده که یک دوره اصول دین را به فارسی و در کمال حسن تحقیق نوشته است.

یادگارن پدر عالم

از این عالم ،دو پسر به عنوان باقیات و صالحات باقی مانده اند که یکی میرسیدمحمد روضاتی متولد 1375ق. در اصفهان و از طلاب علوم دینی است که به تحصیل معارف و تدریس آن اشتغال دارد، پسر دوم ایشان میرسیدمحمدهاشم روضاتی می باشد.

غروب ستاره درخشان

آیت الله میرسیداحمد روضاتی پس از سال ها تلاش در امر تبلیغ و ترویج مذهب تشیع در سال 1380 ش به لقاء الله پیوست. پیکر پاک آن مرحوم پس از تشییع باشکوه در تهران به زادگاهش اصفهان انتقال یافت و در قبرستان باغ رضوان آرامش ابدی یافت.

منبع: گلشن ابرار ج 10، ص560.