حجت الاسلام عبد اللهی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» به بحث اخلاق و جایگاه آن در حوزه اشاره کرد و گفت: مباحث تربیتی و اخلاقی از زمان های گذشته جایگاه خاصی بین علما و بزرگان حوزه داشته است.
مدیر مدرسه عالی فقه و اصول افزود: سعی علما در درجه اول بر خود سازی و تهذیب نفس بود و علم آموزی در رتبه بعدی قرار داشت. علما به طلابی که اهل تهذیب نفس و اخلاق و نماز شب نبودند درس نمی گفتند، این مسئله نشان از اهمیت موضوع اخلاق و تربیت است.
وی ابراز داشت: معتقدیم علم بدون اخلاق و تهذیب نفس نه تنها ارزشی ندارد، بلکه خسارت است، بدین معنا که عالم بدون عمل نه تنها برای خود، بلکه برای جامعه نیز مفید نیست.
حجت الاسلام عبد اللهی گفت: مسائل تربیتی از دغدغه های حوزه و حوزویان بوده و حتی اساتید و علما در کلاس درس تا حدیث اخلاقی و سخنی از بزرگان دین در مباحث تربیتی نمی خواندند، درس را شرو ع نمی کردند.
مدیر مدرسه عالی فقه و اصول افزود: جایگاه معنویت آنقدر مهم است که توصیه های اخلاقی علما به طلاب مستمر بود و در مورد تربیت اخلاقی شاگرد هم جدی و ناظر بودند.
وی عنوان کرد: اهتمام به اخلاق در حوزه مربوط به الان نیست، بلکه مربوط به زمان های بسیار گذشته است؛ اساس طراحی، تأسیس و نظام آموزشی حوزه بر محوریت تربیت و تهذیب بوده است؛ اهمیت آن زمانی دو چندان می شود که علما کلاس درس را با توسل به اهل بیت(ع) شروع می کردند و بر خود لازم می دانستند که کلاس متبرک به نام اهل بیت(ع)،و سخنی از بزرگان آغاز شود.
این استاد حوزه با اشاره به اهمیت تهذیب دراخلاق ابراز داشت: اگر حوزه ای از هر لحاظ پویا می خواهیم، لازم است همه افراد حتی کارکنان آن به بُعد اخلاق و تربیت نگاه ویژه ای داشته باشند.
وی گفت: طلبه لازم است به این نکته توجه داشته باشد درس و علم با اخلاق و تهذیب هویت پیدا می کند، درخشان و اثرگذار می شود.
حجت الاسلام عبد اللهی افزود: زمانی که سخن از زی طلبگی می شود، این معنا تداعی پیدا می کند که زیست طلبه با سایر افراد فرق دارد، طلبه نباید هر طوری راحت است زندگی کند، بلکه طلبگی شرایطی دارد مهمترین آن تاکید بر اخلاق و تجلی دادن آن در درون خود است.
مدیر مدرسه عالی فقه و اصول عنوان کرد: امیدواریم زمانی برسد، ابتدا عامل باشیم بعد سخنور خوب. قطعا اگر تهذیب مقدم بر همه چیز باشد آثار آن هم دو چندان خواهد بود.
