به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه حجت الاسلام و المسلمین سید جواد ورعی از اساتید حوزه علمیه در سخنرانی خود در جمع زائران خانه خدا در مکه مکرمه به بیان تاثیرات حج در زندگی مسلمانان پرداخت.
حجت الاسلام و المسلمین ورعی گفت: حج نقطه عطفی در زندگی انسان و فرصتی است برای تولد دوباره و آغاز یک زندگی توحیدی. انسان بعد از عمری زندگی آمیخته به شرک و گناه، به خانه خدا می رود تا به توحید در همه شئون آن اقرار کند و زندگی جدیدی را بر مبنای توحید آغاز نماید، از این ر، در همان آغاز در پاسخ دعوت حق تعالی، "اقرار به توحید و نفی شرک" می کند و می گوید: "لبیک اللهم لبیک، لبیک لاشریک لک لبیک، ان الحمد و النعمه لک و الملک، لاشریک لک لبیک"
وی افزود: عمره تمتع هر چند جزئی از حج است، اما به لحاظ مختصر و چند ساعته بودنش، نوعی آمادگی برای حج تمتع و ورود به ضیافت الهی و تمرین زندگی بی تعلق است که چند روز به طول می انجامد.
استاد حوزه علمیه در ادامه سخنان خود وقوف در صحراها و بیابانها با دو قطعه پارچه سفید را یادآور عالم محشر دانست که همگان از قبرها برمی خیزند و در دادگاه عدل الهی پاسخگوی اعمال خویش اند، روزی که به تعبیر قرآن و مناجات امام علی (ع) "یوم یفر المرء من اخیه و صاحبته و بنیه، و فصیلته التی توویه"، با این تفاوت که آنجا فرصت عمل از دست رفته و نوبت جزاست، ولی در اینجا خداوند فرصت عمل دوباره عطا کرده است. پس باید این فرصت استثنایی را قدر دانست.
وی خاطر نشان کرد: پس از احرام حج در مکه، نخستین مرحله حضور و وقوف در سرزمین عرفات است که سرزمین کسب معرفت، دعا و استغفار به درگاه الهی است و بهترین عمل در عرفات دعا و استغفار است و همان گونه که عمل صالح به تنهایی موجب نجات است، دعا نیز سبب نجات است
حجت الاسلام ورعی مرحله دوم را وقوف در سرزمین خشک و لم یزرع مشعر الحرام یا مزدلفه دانست و افزود: شب وقوف در مزدلفه شبی است که در آن انسان به فکر فرو می رود و با تامل در گذشته، در سرانجام خویش اندیشه می کند؛ تفکری که یک ساعت آن بر عبادت هفتاد ساله برتری دارد. چون این تفکر تحولی را در زندگی انسان موجب می شود.
وی ادامه داد: منی، مرحله سوم است، سرزمین تمرین مبارزه با وسوسه های نفس و قربانی کردن آمال و آرزوها، رمی شیطان و وسوسه های او و قربانی کردن وابستگی ها.
استاد حوزه علمیه تاکید کرد: بعد از عبور از این مواقف، شایستگی ورود به بیت الله الحرام، طواف، سعی و طواف نساء پیدا می کنیم، اما این مرحله از اعمال باید با اعمال گذشته ما در عمره تفاوت داشته باشد، چون مبتنی بر معرفت، تفکر و تامل در عظمت نظام هستی، و مبارزه با هواهای نفسانی و قربانی کردن آمال و آرزوها، و تعلقات زندگی دنیوی است.
