چهارشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۳ |۲۱ ذیقعدهٔ ۱۴۴۵ | May 29, 2024
رائفی پور

حوزه/ محقق و پژوهشگر حوزه مهدویت گفت: در ایام اربعین حسینی سفره عظیمی در طول مسیر راهپیمایی برای بخشودگی پهن و قدم‌ها در آن برای ریزش عظیم گناه به‌واسطه مشارکت در مصیبت بزرگ امام حسین(ع) است.

به گزارش خبرنگار سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» از مسیر نجف به کربلا، علی‌اکبر رائفی‌پور در چهارمین شب سخنرانی پیرامون فلسفه انتظار و مهدویت در جمع زائران اربعین حسینی در موکب مع امام المنصور، با اشاره به ثواب بی‌اندازه پیاده‌روی اربعین اظهار داشت: در این مسیر سفره عظیمی برای بخشودگی پهن و قدم‌ها در آن برای ریزش عظیم گناه به‌واسطه مشارکت در مصیبت بزرگ امام حسین(ع) است و هیچ حادثه‌ای مثل عاشورا شیطان را زمین‌گیر نکرده است.

وی خاطرنشان کرد: ادب زیارت حکم می‌کند اول بدانیم چه کسی هستیم و به زیارت چه کسی می‌رویم و باید چگونه زیارت کنیم.

پژوهشگر حوزه مهدویت با بیان اینکه ما هرچه می‌کشیم از منیت‌ها بوده و این منیت ناخالصی است، افزود: شیطان در اوج مقام بود، ولی به خاطر منیت و طلب بزرگی از خداوند جایگاه اصلی خود را از دست دارد و زائران هم باید بدانند راه‌حل شدن در مسیر امام حسین(ع) دور شدن از منیت است.

وی با تأکید بر اینکه انسان کسی نیست که بخواهد برای خداوند شاخ‌وشانه بکشد، ابراز کرد: هرکجا منیت به میان آید فاتحه افراد خوانده می‌شود و کسانی بوده که با یک تلنگر بهشتی می‌شدند ولی سرانجامی خارج از پیش‌بینی‌ها پیدا کردند.

رائفی‌پور با اشاره به رابطه برخی اتفاقات ملکی و ملکوتی عنوان کرد: برخی اتفاقات مانند غیبت امام زمان(عج) باوجودآنکه در پس پرده بوده ولی می‌توان از آن بهره‌گیری کرد، که این از اتفاقات عجیب ملکی و ملکوتی است.

وی تنها راه سعادت را مسیر اهل‌بیت(ع) و امام حسین(ع) دانست و گفت: به تعداد آدم‌ها روش متفاوت برای رسیدن به سعادت وجود داشته ولی تنها راه رسیدن به خداوند اهل‌بیت(ع) و فتح باب آن سیدالشهداست.

وی ذوب شدن در مسیر امام حسین(ره) و کنار گذاشتن منیت را دلیل سعادت یاران سیدالشهدا برشمرد و افزود: پیاده‌روی اربعین سفری بوده که انسان به فکر آذوقه، جای خواب و غیره نیست و این مسیر برای دور شدن از منیت‌ها دوباره احیاشده است .

استاد دانشگاه، واژه ایثار را جزء علاقه‌مندی‌های انسان ذکر کرد و گفت: داستانی مانند پتروس فداکار که اصلاً وجود خارجی نداشته و حتی هلندی‌ها هم به آن اعتقاد ندارند، به خاطر ایثار به‌ عنوان داستانی مورد  استقبال قرار می‌گیرد، که باید دید چقدر ایثار در کربلا و مواسات فراوان به چشم می‌خورد و با منیت سازگاری ندارد.

وی خاطرنشان کرد: آدم‌های این مسیر چشم‌چرانی و دعوا نمی‌کنند و اعتماد و اخوت در این مسیر موج می‌زند، چراکه مردم با حب امام حسین(ع) برای شبیه شدن به سیدالشهدا تلاش می‌کنند و با ذکر گفتن و پیاده‌روی برای شبیه‌تر شدن به امام حسین(ع) حرکت کرده و هرسال در این مسیر خود را به‌روز می‌کند.

پژوهشگر حوزه مهدویت با بیان اینکه ادب انسان را عوض می‌کند، تصریح کرد: حر در کربلا امام زمان خود را سردرگم کرده بود و امام حسین(ع) به وی گفت مادرت به عزایت بنشیند، ولی با لحظه‌ای تفکر توسط خداوند خریداری و آزاده شد و به سپاه امام حسین بازگشت.

وی با تأکید بر اینکه باید علاوه بر توجه به شخصیت امام حسین(ع) به شأن این امام همام توجه شود، اظهار داشت: خداوند در قرآن کمتر به یاد دادن در مقابل یاد انداختن اشاره‌کرده است، چراکه انسان موجودی فراموش‌کار است و باید مدام شان‌ها یادشان انداخته شود.

انتهای پیام  313/17

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha