به گزارش خبرگزاری حوزه، از زمان خلقت انسان تاکنون ، آنچه مسلم است این که قیام ها و انقلاب های فراوانی در پهنه فراخ این جهان شکل گرفته که البته تنها معدودی از آن ها ماندگار و در عین حال الهام بخش و تاثیرگذار بوده اند . از این تعداد بسیار اندک، بلاشک نهضت عاشورای سید و سالار شهیدان از جایگاه و مرتبت بسیار والایی برخوردار است که در درون خود واجد شاخصه های منحصر به فردی است به طوری که همچنان منشا الهام و تحرک و پویایی برای اَبنای بشر به شمار می رود.
یکی از دلایل و عواملی که قیام امام حسین(ع) توانست این چنین در جهان ماندگار شود، به جهت نقش آفرینی خواهر بزرگوارشان زینب کبری (س) است که در قضیه کربلا حضوری بس موثر داشت و پس از شهادت مظلومانه ی خون خدا ، در سایه امامت حضرت سجاد(ع) ، هدایت کاروان اُسرای اهل بیت(ع) به سمت کوفه و شام را عهده دار شد.
زینب (س) که از ایشان به خاطر مصایب فراوانی که از آغاز دوران کودکی تا پایان عمر شریف متحمل شدند، به عنوان " ام المصائب" یاد می شود، در کنار سرپرستی اطفال و زنان رنج دیده و مصیبت زده، پیام رسان خون های پاک و مقدس سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان بودند و حقیقتاً چنانچه ایشان در آن ماجرا نبودند ، کسی از واقعه خونین کربلا و مظلومیت امام حسین(ع) آگاهی پیدا نمی کرد و عاشورا در همان زمان و مکان وقوع خود باقی می ماند و این چنین عالمگیر نمی شد.
این بانوی بزرگوار پس از شهادت سیدالشهدا(ع) با وجود آن که در اسارت دشمن قرار داشت اما با شجاعت تمام در خطبه هایی که در کوفه و شام بیان فرمود، پرده از چهره ریاکارانه ، دروغین و فساد یزید و خاندان و هواداران او برداشته و مردم را با حقایق زمانه خود به خوبی آشنا ساختند و چه زیبا سرود آن شاعر معرفت پیشه که" کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود..."
به دیگر سخن، بیانات و به معنای دقیق تر غرش حیدرگونه زینب کبری(س) در برابر دستگاه ظلم و ستم اُموی، در کنار فرمایشات امام سجاد(ع) بود که توانست علاوه بر آن که جنایات حکومت یزید را برای مردم غافل و جاهل آن ایام، بر ملا سازد در حفظ و حراست از اصل اسلام و ارزش های اسلامی نیز بسیار تاثیرگذار باشد و این است که ما زینب کبری (س) را به حق پرچمدار و اُسوه حق طلبان ولایتمدار می دانیم که به تاسی از مادرشان زهرای مرضیه(س) مظهر روشنگری و بصیرت در دفاع از ولی خدا شدند.
۳۱۳/۸
