دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۲۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 29, 2024
اقوام و خویشاوندان

حوزه/ خويشاوندان، همانند پر و بالى هستند كه ما به كمك آنها قدرت پرواز پيدا مي كنيم و مى‏ توانيم به آسانى به سوى هدف ‏هاى خود برويم. در حاليكه بدون داشتن پروبال يعنى بدون داشتن خانواده دلسوز و مهربان و يارى دهنده قادر به پرواز نخواهيم بود و به اين زودي ها، به هدف هاى خود نخواهيم رسيد.

به گزارش خبرگزاری«حوزه»، هیأت تحريريه بنياد نهج‏ البلاغه در قالب کتاب «پندهاى كوتاه از نهج البلاغه» به جمع آوری بخشى از كلمات و جملات این کتاب ارزشمند و ارائه شرح مختصری از آن پرداخته که در شماره های گوناگون تقدیم حضور علاقمندان می گردد.

* اكرام خويشاوندان

و اكرم عشيرتك ...

* ترجمه

اقوام و خويشاوندانت را گرامى و عزيز بدار.

* شرح

امام عليه ‏السلام، در اين جمله زيبا و پر معنى، ما را به حفظ و رعايت "صله رحم" دعوت كرده است.

درباره "صله رحم" در قرآن و روايات اسلامى، سفارش فراوانى شده است. تا جاى كه ترك آن - يعنى بجا نياوردن صله رحم - از گناهان بزرگ به شمار آمده است.

معناى "صله رحم" آن است كه: انسان، با اقوام و خويشاوندان خود مناسبات و رفت و آمدهاى سالم و صميمانه داشته باشد، با مهربانى و لطف و گرامى، به ديدار و احوال پرسى آنها برود، در حل مشكلات و رفع گرفتاريهاى آنان شركت كند و هنگامى كه آنها مشكل و نيازى داشته باشد، از كمك كردن به آنها خوددارى نورزد.

در اين باره، امام عليه ‏السلام، با زيباترين و مؤثرترين بيان، ما را بيش به اهميت و ارزش معاشرت با خانواده و خويشاوند متوجه نموده است.

طبق فرموده امام عليه ‏السلام، خويشاوندان، همانند پر و بالى هستند كه ما به كمك آنها قدرت پرواز پيدا مي كنيم و مى‏ توانيم به آسانى به سوى هدف ‏هاى خود برويم. در حالي كه بدون داشتن پروبال يعنى بدون داشتن خانواده دلسوز و مهربان و يارى دهنده قادر به پرواز نخواهيم بود و به اين زودي ها، به هدف هاى خود نخواهيم رسيد.

از نظر ديگر، ما همچون شاخه و برگ درختى هستيم كه ريشه‏هاى آن را اقوام و خويشاوندان ما تشكيل مي دهند و در حقيقت، اصالت و پابرجايى ما به آنها بستگى دارد و همچنين، خويشاوندان همانند دست هاى ما هستند كه بوسيله آنها دشمنان را از خود دور مي سازد و نيز هدف هاى خود را به چنگ مى‏ آوريم.

به اين ترتيب، اگر ما با خانواده و خويشاوندان خود رفت و آمد داشته باشيم، و با مهربانى و نيكدلى و صميميت معاشرت كنيم، هميشه در جريان كارها و مشكلات و مسائل زندگى يكديگر خواهيم بود و در هنگام گرفتاري ها، به كمك همديگر خواهيم شتافت و از نيروهاى يكديگر، براى حل مشكلات و سازندگى در راه زندگى يكديگر، كمك خواهيم گرفت.

و البته، اينها همه به شرطى درست خواهد بود، كه براى رفت و آمد و صميميت و كمك خواهى، خويشاوندان مؤمن و متدين و با تقواى خود را انتخاب كنيم. چون خويشاوندى كه دين و ايمان محكم و تقواى اسلامى نداشته باشد، جز ضرر و زيان و ايجاد ناراحتى و گرفتارى بيشتر، تأثيرى در زندگى ما نخواهد داشت.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • ......... IR ۱۵:۳۵ - ۱۴۰۰/۱۲/۱۷
    0 6
    عالی