رسول نجفیان بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری حوزه با بیان اینکه نمایش دینی تنها آن چیزی نیست که این روزها باب شده است، اظهار کرد: در تئاتر امروز کشورمان نمایش دینی تنها در یک قالب خاص به بیننده عرضه میشود، قصههایی که در آن تنها روایتی مستقیم از موضوعات دینی را شاهد هستیم، البته این شکل نمایش بخشی از تئاتر دینی را تشکیل میدهد، اما بخش عمده ای نیز در این رابطه مغفول میماند، زیرا وقتی ما این تصور را رایج میکنیم که تئاتر دینی تنها این شکل نمایش است، دیگر کمتر کارگردانی به خود اجازه میدهد به سمت موضوعات تازه رود.
وی افزود: یکی از راهکارهایی که میتواند گرایش به سمت تئاتر دینی را زیاد کند، به نظرم تشویقهایی است که در این رابطه صورت میگیرد. مسئولان هنری در این رابطه مهمترین نقش را ایفا میکنند، چون آنها هستند که با حمایتهای خود به نمایشنامهنویسان، انگیزه برای خلق متون خوب نمایشی را میدهند. لازم به ذکر است همانگونه که در توضیحات فوق به آن اشاره کردم باید تشویق بیشتر معطوف به کارهایی شود که حرف جدیدی برای گفتن دارند، والا حرفهای همیشگی که دائما در حال بازگو شدن است.
بازیگر فیلم «مسافر ری» تاکید کرد: به نظرم تاثیراتی که تئاتر میتواند به روی تماشاگر بگذارد، بسیار بیشتر از سینما و تلویزیون است، چون خاصیت تئاتر این است که با تماشاگر خود ارتباط مستقیم و حسی پیدا کند. بگذارید از تعزیه به عنوان بهترین مثال در این رابطه نام برم. در این شکل از هنر که ذات ایرانی دارد، مردم با کار ارتباط برقرار کرده و اشک میریزند، حتی این تاثیر گذاری بعد از دیدن تغزیه نیز باقی میماند. این اتفاق میتواند در تئاتر هم رخ دهد.
وی با تاکید بر اینکه هنر نمایش باید مبلغ سبک زندگی ایرانی - اسلامی نیز باشد، تصریح کرد: امروزه شکلی از تجملگرایی را در زندگی روزمره شاهد هستیم که روی روابط خانوادگی نیز تاثیر گذاشته است به نحویکه که سنت پسندیده صله رحم بسیار کم رنگ شده است، چون توقعات از رابطه خانوادگی بسیار با تشریفات غیرضروری در آمیخته شده است. تئاتر در این رابطه قادر است نقش خوبی در روشن شده اذهان ایفا کند و به مردم یادآور شود در گذشتهای نه چندان دور ما به واسطه سنت دید و بازدید، بسیار از مشکلات را داخل خانواده حل میکردیم.
نجفیان در بخش دیگری از سخنان خود درباره جایگاه متون ایرانی در هنر نمایش هم چنین توضیح داد: استفاده از نمایشنامههای مطرح خارجی اتفاقی بسیار پسندیده است که انتظار میرود رشد هنر نمایش را در پی داشته باشد، اما باید در نظر داشته باشیم در متون ادبی ما نیز نمایشنامههایی ملی و اسلامی کم نیستند که هر کدام قادرند الهام بخش نمایشنامههایی متناست با فرهنگ ایرانی – اسلامی ما باشد. برای مثال به شاهنامه یا مثنوی معنوی اشاره میکنم. این متون ادبی مورد تحسین همه جهانیان است، پس چرا ما نتوانیم از آن بهره لازم را بریم.
این کارگردان تئاتر در پایان گفت: در خاتمه سخنانم میخواهم روی معضلی اشاره کنم که در گذشته نیز هنر این سرزمین را آزار داده است، آنهم حضور افرادی است که از هنر برای منافع شخص بهره میبرند. این دست افراد به هیچ وجه آینده هنر برایشان مهم نیست و تنها سود خودشان را در نظر دارند، برای همین لازم است در این رابطه اتفاقی خوب رقم خورد تا مسیر هنر فاخر تئاتر هموارتر شود.
گفتوگو از داوود کنشلو