حجت الاسلام والمسلمین بنیادی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن تبریک ولادت با سعادت حضرت ولیعصر(ع) در پاسخ به این سوال که انتظار ظهور نیازمند چه برنامه و مقدماتی است، گفت: محور این سوال عنوان «انتظار» می‌باشد که در فرهنگ مهدویت از جایگاه رفیعی برخوردار است و در حقیقت بازگشت به سیره و برنامه منتظرین ظهور بقیةالله الاعظم ارواحنا فداه دارد.
نائب رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه اظهار داشت: مهم‌ترین موضوع در این رابطه عقیده راسخ و باور راستین به ظهور امام عصر عجل الله فرجه الشریف می‌باشد، باوری که در آن مفاهیمی همچون امید و رستگاری باشد، شخص منتظِر نگاهش به سوی یک افق متعالی می‌باشد و با همین نگاه، فعالیت‌های مادی و معنوی خود را آگاهانه تنظیم می‌کند و لحظه‌ای غفلت از آن مقصد عالی پیدا نمی‌کند و این همان عهدی است که اصحاب و انصار حضرت به آن پایبند می‌باشند، یعنی استقامت و تداوم حرکت برای تحقق وعده‌های الهی و بشارت‌هایی که از طرف معصومین علیهم‌السلام داده شده است.
این استاد حوزه ادامه داد: پس بواسطه عقیده، نفس انسان، مطمئن و قلب او آرام می‌گیرد و در این راه هیچ شکی به خود راه نمی‌دهد و اساساً انتظار واقعی همراه با عقیده می‌باشد و از طرفی دشمنان و شبهه افکنان در طول تاریخ غیبت، در صدد از بین بردن یا متزلزل کردن عقیده انسان‌ها به ویژه شیعیان، به ظهور منجی عالم بوده‌اند.
وی بیان داشت: نکته دیگر در همین رابطه تفاوت میان منتظرین واقعی و مدعیان انتظار است، منتظر واقعی با عقیده‌ی سالم در ایام انتظار زندگی می‌کند و مدعیان انتظار، خالی از عقیده می باشند، این معنا را درباره یاران واقعی ائمه هدیٰ علیهم‌السلام می‌توان مشاهده کرد، آن‌هایی که بر اساس عقیده پیمان بستند، اقتدای کامل به امام خویش داشتند و گام‌هایشان در یاری امامشان، استوار بوده ولی مدعیان تهی از هرگونه عقیده قلبی، نه تنها متزلزل بودند و متعهد به پیمانشان نبودند که گاه تبدیل به دشمنانی بزرگ در برابر امامان معصوم علیهم‌السلام شده‌اند. به هر صورت عیار انتظار در زمان غیبت بستگی به میزان عقیده انسان‌ها دارد.
حجت الاسلام والمسلمین بنیادی در پاسخ به سوال دیگر یعنی وظائف مسلمانان در عصر غیبت، گفت: مهم‌ترین وظیفه انسان‌ها در همه دوران، موضوع عبودیت و بندگی انسان‌ها در پیشگاه خداوند است، این موضوع در زمان انبیاء الهی، ائمه معصومین صلوات الله علیهم و سال‌های غیبت ولی عصر ارواحنا فداه بوده، در زمان ظهور حضرت نیز همین اصل خواهد بود، خدا پرستی، اطاعت از پروردگار و زندگی توحیدی امری است که در تمام دوران، نجات بخش انسان بوده و فلاح و رستگاری و قرار گرفتن در صراط مستقیم و طریق حق، رسالت و دعوت همه‌ی آن‌ها بوده است.
نائب رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه اظهار داشت: فرازی از این حدیث مشهور از امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام که فرمود: «... رِجالٌ مُؤمِنونَ عَرَفُوا اللّه َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ ، وهُم أنصارُ المَهدِیِّ علیه السلام فی آخِرِ الزَّمانِ، مردان مؤمنی هستند که خداوند را چنان که باید، شناخته اند. اینان، یاران مهدی علیه السلام در آخر الزمان می باشند»؛
این استاد حوزه اضافه کرد: همین مسئله وظیفه مسلمانان را در عصر غیبت امام معصوم، مشخص می‌کند، در حقیقت مؤمن واقعی کسی است که علاوه‌ی بر شناخت و معرفةالله، افکار، گفتار و رفتار او در عمل نیز تبلور پیدا کند و بر همین پایه، جامعه مهدوی شکل بگیرد، که آثاری مانند اعتماد و توکل بر خداوند، صبر و بصیرت و اخلاص و توجه به عنایات و نصرت پروردگار در جامعه دینی گسترش و پایدار می‌نماید.
وی بیان داشت: به هرصورت آنچه که در روایات مرتبط با مهدویت بصورت واضح مشهود است، مهیا بودن مسلمانان به سلاح ایمان است و در پرتو ایمان به خداست که رستگاری حاصل می شود و یاوران مؤمن حضرت مهدی سلام‌الله‌علیه در رکاب حضرت قرار می‌گیرند که می‌توان همین وظیفه را به عنوان شرط سربازی آن حضرت بیان کرد، یعنی ایمان به خدا شرط قرار گرفتن در زمره یاوران امام عصر ارواحنا فداه بیان کرد.
313/40
