رقیه درویشی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه اظهار داشت: روز قربان روزی است که حضرت ابراهیم (ع) پایبندی خود به خداوند را به اثبات رساند و الگویی برای نسل های آینده شد.
وی افزود: حضرت ابراهیم(ع) با قبول قربانی کردن پسرش اسماعیل نشان داد که به طور مطلق به خدا تسلیم شده است. این عید به نازل شدن گوسفند برای ابراهیم جهت قربانی کردن به جای پسرش اشاره دارد.

استاد جامعه الزهرا(س) با اشاره به اینکه قربان به معنی نزدیکی شدن است گفت: انسان با فدا کردن تمایلات نفسی، با دوری از رفتارهای بد و غیراخلاقی میتوان به خدا نزدیک شد. این وضعیتی فوق دنیوی و فراتر از لذات این دنیاست. به روحمان جلا بخشیده و این نیز جهان را برای همگی ما به مکانی قابل زندگی تبدیل میکند.

وی ادامه داد: نزدیکی به خدا از نظر روحی، سبب اجتماعی تر شدن انسان ها می شود از این روعید قربان، فرصتی است برای برقراری و تقویت روابط اجتماعی. عید بدون توجه به سطح اجتماعی و اقتصادی انسانها، ثروت و یا فقر آنها، نژاد و یا رنگ آنان؛ به ما یادآوری میکند که همه در محضر خداوند برابر هستیم. عید قربان روزی است که انسان ها با هر آنچه که دارند، گرد هم آمده و آن را با هم سهیم میشوند. دعوت از اقوام و همسایگان به خانه، غذا دادن به مستمندان، عیادت از سالمندان، کمک به ایتام و نیازمندان از رفتارهای شایسته و شایان تقدیر در اعیاد به شمار میروند. 

درویشی با بیان اینکه حکمت انجام دادن قربانی، تقرب قربانی کننده به سوی خدا و تعالی و تقوای اوست گفت: بنابراین، قربانی آنگاه پذیرفته است که با تقوا انجام گیرد و روح این عمل تقوا باشد. سرّ قربانی، طبق بیان نورانی امام سجاد(ع) این است که حج گزار و قربانی کننده با تمسک به حقیقت پرهیزگاری، گلوی دیو طمع را بریده، او را بکشد. بنابراین، صرف ذبح گاو و گوسفند و یا نحر شتر و رها کردن آنها بدون توجه به فلسفه قربانی، مایه تعالی حج گزار نخواهد بود. از این رو شایسته است قصد او از این عمل، کشتن دیو درونی و ذبح طمع و تمنیات باشد.

استاد جامعه الزهرا(س) بیان داشت: امام حسین(ع) از همان آغاز حرکت خود از مدینه به مکه در سال ۶۰ هجری، قصد عمره مفرده داشت و اصلاً قصد حج تمتع نکرد. به هر حال، آن حضرت اگر چه به منا نرفت، لیکن قربانی های گرانقدری داد و نیز وجود مبارک خویش را فدا کرد تا مکه و منا بماند. امام سجاد(ع) در شام خود را فرزند مکه و منا معرفی فرمود. بنابراین، کسی که جانش را فدای دوست کرد، او از منا و عرفات ارث می برد.

وی خاطر نشان کرد: همه شهدا و راهیان راه امام، وارثان عرفات و مشعر و منایند؛ زیرا اهدای جان و فدا کردن فرزند، انسان را وارث اسرار منا می کند.

درویشی با تاکید بر اینکه قربانی کردن در روز عید، زنده نگه داشتن روح ایثار پدران و تسلیم بودن فرزندان را به ما می آموزد گفت: عید قربان، مقدم داشتن وظیفه را بر غریزه به ما یاد می دهد و این که چگونه حضرت ابراهیم علیه السلام خشنودی خداوند و تکلیف را بر تمایلات شخصی و غریزه فرزند دوستی خود مقدم داشت.

وی افزود:عید قربان، عیدی است که باید تسلیم بودن و انقیادکامل را در برابر مولا به منصه ظهور رساند و در این رستاخیز عظیم، که عید بزرگ مسلمانان است، به شکرانه توفیق در انجام دادن مناسک حج و پیروزی در مصاف با شیطان، آخرین ذرات باقیمانده از تعلقات غیرخدایی را در قربانگاه ذبح کنیم و این روز بزرگ را جشن بگیریم.

استاد جامعه الزهرا(س) با اشاره به محرومیت شیعه از حکومت اهل بیت(ع) گفت: عبدالله بن ذبیان از امام باقر(ع) نقل کرده که به اوفرموده اند: « ای عبدالله! هیچ روزعیدی از قربان و فطر بر مسلمانان نمی‌گذرد جز این که در آن اندوه و حزن آل محمد(ع) تجدید و نو می‌شود. عرض کردم: چرا؟. فرمود: « آنان حقشان را در دستان دیگران می بینند». 

وی گفت: قرار داشتن حق اهل بیت در دستان دیگران، عامل اندوه و حزن آنان است و اهل بیت در انتظار ظهور امام مهدی(ع) است تا حکومت اسلامی به رهبری اهل بیت(ع) در سراسر جهان برقرار گردد و حق زمامداری و مرجعیت علمی به آنان بازگردد و برکات الهی برمردم فرود آید.

۳۱۳/۶۱