جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
الذین یومنون بالغیب

حوزه/ یکی از مهم ترین نمونه های ایمان به غیب، ایمان به امام غائب (عج) می باشد. شیخ صدوق قدس سره دو روایت از امام صادق (ع) در این باره نقل کرده است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام علی خادمی در سلسله یادداشت هایی به برخی از آیات مهدوی قرآن کریم پرداخته است که در  چند شماره  تقدیم شما مهدی یاوران  می شود .

شیوه ارتباط هر آیه با آن حضرت متفاوت است و به یکی از این سه شیوه تفسیر، تطبیق و تأویل برمی گردد.

ـ تفسیر: یعنی ارتباط آیه با موضوع مهدویت که از ظاهر آیه استفاده می شود و مصداق منحصر به فرد آن خواهد بود.

ـ تطبیق: یعنی ارتباط مذکور باز هم از ظاهر آیه استفاده می شود؛ ولی معنای منحصر به فرد نمی باشد و آن آیه، مصادیق و نمونه های دیگری نیز دارد.  

ـ تأویل: یعنی نحوه ارتباط آیه با مهدویت، از ظاهر آن برداشت نمی شود و تنها از زبان مفسران اصلی قرآن که اهل بیت (ع) باشند دانسته می شود؛ البته معانی دیگری برای واژه تأویل گفته شده، ولی مقصود ما در اینجا، همین معنای باطنی است.

   

* آیه دوم و سوم سوره بقره

   

«ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ / الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ...؛ آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است. / (پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب ایمان می‌آورند». سوره بقره/ ۲و۳.

   

دومین آیه مهدوی در ابتدای دومین سوره قرآن می باشد.

در آغاز سوره مبارکه بقره، هدایت گری قرآن را مخصوص اهل تقوا می داند؛ چراکه هدایت پذیری انسان مشروط به ظرفیت و قابلیت اوست. آنگاه متقین را کسانی معرفی نمود که دارای پنج ویژگی بنیادی و اساسی باشند.

نکته قابل توجه این است که اولین ویژگی را «ایمان به غیب» دانسته است.

غیب هر چیزی است که از حس پوشیده باشد. آری، اگر انسان از دایره محسوسات بیرون نرود و بخواهد فقط به محسوسات ایمان داشته باشد، ایمان به مبدأ و معاد نخواهد آورد؛ معجزات انبیا و اولیا را نخواهد پذیرفت و ...

   

هست بر اسباب اسبابی دگر  //  در مسبب منگر در آن افکن نظر

انبیا در قطع اسباب آمدند   //  معجزات خویش بر کیوان زدند  

   

یکی از مهم ترین نمونه های ایمان به غیب، ایمان به امام غائب (عج) می باشد. شیخ صدوق قدس سره دو روایت از امام صادق (ع) در این باره نقل کرده است:

    

ـ هنگامی که داود بن کثیر تفسیر آیه فوق را پرسید، امام (ع) چنین پاسخ دادند: کسی ایمان به غیب دارد که به حقانیت و حتمی بودن قیام قائم عج اقرار کند: «مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ‌ الْقَائِمِ‌ ع أَنَّهُ حَقٌّ». (کمال الدین، ج۱، ص۱۷).

   

ـ همچنین از یحیی بن أبی القاسم نقل کرده که از آن حضرت شنید: مراد از متقین، شیعیان علی (ع) هستند و غیب نیز حجت غائب می باشد: «الْمُتَّقُونَ شِیعَةُ عَلِیٍّ (ع) وَ الْغَیْبُ فَهُوَ الْحُجَّةُ الْغَائِبُ». (همان، ص ۱۸).

   

 از مطالب پیش گفته معلوم شد که شیوه ارتباط این آیه با حضرت ولی عصر (عج)، به  صورت «تطبیق» می باشد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • IR ۱۴:۳۶ - ۱۳۹۹/۱۰/۰۵
    1 1
    از قول پیامبر ص در قرآن نقل شده که انی لا اعلم الغیب ... یعنی من (چیزی از) غیب نمیدانم. حالا شما مدعی دانشی از غیب هستید؟ خودتان گفته‌اید که غیب ورای محسوسات (عالم فیزیک و ماده) است، بعد امام زمان را که پدر و مادری داشته و در این جهان است را غیب فرض میکنید؟
    • IR ۱۲:۵۸ - ۱۳۹۹/۱۰/۰۹
      0 0
      ذاتا نمی داند ، ولی وحیا و تعلیما مطلع می شود . عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا (۲۶) إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (٢٧) سوره جن .
    • IR ۱۳:۰۱ - ۱۳۹۹/۱۰/۰۹
      0 1
      چه کسی غیب را منحصر در ماورای ماده کرده است ؟
  • کريم IR ۱۵:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۴/۱۷
    0 0
    طبق آیه شریفه از سوره جمعه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم و علی علیه‌السلام وآل علی علیهم السلام از همه علم الهی قرآن وحکمت علم داشتند بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ﴿۱﴾ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است‏ خدايى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است تسبيح مى‏ گويند (۱) هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲﴾ اوست آن كس كه در ميان بى‏ سوادان فرستاده‏ اى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت بديشان بياموزد و [آنان] قطعا پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند (۲)
  • Aliamin IR ۱۲:۱۱ - ۱۴۰۲/۰۴/۲۴
    0 0
    هست بر اسباب اسبابی دگر // در سبب منگر در آن افکن نظر