خبرگزاری حوزه | هنگامی که پس از رحلت میرزای شیرازیِ اول، برای قبولِ مرجعیت به آیت الله سید محمد فشارکی مراجعه کردند، فرمودند:
«إنّی لستُ اهلاً لذلک، لأنّ الرئاسة الشرعیة تحتاج إلی اُمور غیر علم الفقه و الأحکام من السیاسیات و معرفة مواقع الامور و أنا رجل وسواسی فی هذه الاُمور، فإذا دخلت أفسدت و لم أصلح و لا یسوغ لی إلا التدریس»
من شایسته تصدی این مسئولیت نیستم؛ زیرا مرجعیت غیر از آگاهی به فقه و احکام شرعی، به شناخت و آگاهی به سیاست‌ها و زمان انجام امور هم نیاز دارد. من آدمی وسواسی در این امور هستم و به جای اصلاحِ امور - ناخواسته - کارها را خراب و تباه می‌کنم. من فقط برای تدریس ساخته شده‌ام!
و بدین گونه این عالمِ نفس کُشته، مردم را به آیت الله العظمی میرزا محمد تقی شیرازی ارجاع دادند!
الفوائد الرضویة، ص ۵۹۴، محدث قمی، نشر بوستان کتاب
