به گزارش خبرگزاری حوزه از یزد، در ادامه یادداشتی را میخوانید از خانم زهرا زارع، طلبه مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) میبد، در پاسداشت بانویی از جبهه رسانه، که در بزنگاه خطر، روایت را به سنگر تبدیل کرد و صدای حقیقت را از دل حادثه فریاد زد. او تنها مجری نبود؛ تجسمی از صلابت، روشنگری و شجاعت زن مسلمان ایرانی بود.
در میان هیاهوی جهان، گاهی صدایی برمیخیزد که نه تنها خبر را روایت میکند، بلکه خود، خبری از شجاعت و ایستادگی است. بانویی از تبار آفتاب، که واژهها در دهانش چون تیرهای حقیقتاند و نگاهش، آرام اما پرصلابت، در دل تاریکی میدرخشد.
او مجری نیست، روایتگر حقیقت است؛ نه در سایه امن استودیو که در دل حادثه، میان خاک و دود، کنار بغضهای خاموش و چشمهای نگران. نه لرزید، نه عقب نشست. ایستاد، چون کوه. سخن گفت، بیلکنت. حقیقت را فریاد زد، بیهراس...
چادرش پرچم افتخار بود و صدایش، طنین اطمینان. او نه تنها زنی در قاب تصویر، که زنی در قاب تاریخ بود؛ گواهی بر اینکه صداقت، هنوز زنده است و زنان این سرزمین، هنوز میتوانند با قلم و صدا، دیوارهای دروغ را بشکنند.
درود بر او، که زن بود و چون مردان ایستاد؛ که مجری بود و چون رزمندهها جنگید؛ که بانویی از جنس آگاهی بود و از خون شجاعت، کلمات را جان میداد.










نظر شما