خبرگزاری حوزه | بعد از آتش بس و توقف موقت جنگ و پیروزی ایران عزیز، این دوگانگی مطرح شده آیا در برابر دشمنان این مرز و بوم، عامل وحدت و مؤثر در مقابل متجاوزان، وطن پرستی و میهن خواهی بوده است یا عقیده اسلامی و دین و قرآن؟
آیا ملت اثرگذار است یا امت؟
حقیقت این است بعد از سال های تجاوز مستکبران و جهان خواران و حضور در این آب و خاک و حملات متعددی که تاریخ شاهد آن است، خصوصا بعد از انقلاب اسلامی و حضور واقعی مردم در صحنه، مفهوم وطن و میهن ارتقا پیدا کرد و اصلا دیگر دوگانگی میهن و دین بی معنا شد؛ بلکه مانند سرازیر شدن چشمهی زلالِ مفاهیم ایمانی و اسلامی در شریان فرهنگ و علم و ادب و بروز برجستگانی همچون ابن سیناها، خواجه نصیرالدین ها، حافظ و سعدی ها علوم و ادبیات و فرهنگ جهش و تعالی پیدا کرد، عجین شدن دین و ایمان و اسلام در این آب و خاک، وطن و میهن شد یک وطنِ متعالی و برجسته. یک ایران عزتمند و قوی و دارای هویت ریشه دار.
ما همین روزها شاهد بودیم که با تدبیر و مدیریت یک رهبر دینی در نظام ولایت فقیه و با گفت و گو با مردمانش و یکدل کردن همه سلایق و با سربازان و نیروهای امنیتی و نظامی، چگونه در برابر حملات گسترده ی دشمنان ( اعم از اسرائیل و آمریکا و برخی کشورهای پشتیبان!) نه تنها کشور را حفظ کرد که سیلی محکم و پشیمان کننده ای نیز بر آنان وارد کرد.
بدون شک هر کشوری که این طور غافلگیرانه فرماندهان رده بالا و دانشمندان برجسته و نمونه اش اش ترور می شد این گونه دوام نمی آورد اما این هویت ایرانی و اسلامی بود که این گونه پابرجا و مقاوم ماند.
بنابراین این وطن و مردم و عقایدش در هم تنیده شده و دوگانگی وجود ندارد و به فرمودهی شهید سلیمانی که نماد یک ایرانی مسلمان، و وطن دوست واقعی است، گفت: «ما ملت امام حسینیم».
حیدری










نظر شما