به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، آیتالله هاشمی علیا، مؤسس مدرسه علمیه قائم(عج) چیذر، در جلسه درس اخلاق با تأکید بر جایگاه صبر در زندگی انسان، اظهار داشت: همه مردم در بلاهای دنیا گرفتارند؛ مسلمان و غیرمسلمان، مؤمن و غیرمؤمن، ثروتمند و فقیر، سالم و بیمار. بلاهای دنیا انواع و اقسام دارد و هیچکس از آن رهایی ندارد. انسان نمیتواند از این گرفتاریها فرار کند، زیرا همه جا محل ابتلا و امتحان است.
وی افزود: اوضاع و احوال دنیا، کمبودها، مرگها، تصادفها، غمها و غصهها همگی از بلاهای الهی هستند و انسان باید در برابر آنها صبر پیشه کند. البته برخی افراد در این مصائب بیصبری میکنند؛ مثلاً وقتی جوانشان از دنیا میرود، بر سر و سینه میزنند یا لباس میدرند، در حالیکه باید گفت: «إنا لله و إنا إلیه راجعون». سختیها با صبر و تحمل کمکم آسان میشود و خداوند به صابران اجر فراوان میدهد.
آیتالله هاشمی علیا با اشاره به سیره پیامبر اکرم(ص) گفت: پیامبر(ص) در مصیبت از دست دادن فرزندش گریه کرد؛ گریه نشانه بیصبری نیست، بلکه نشانه قلبی رئوف و مهربان است. اشک و اندوه طبیعی است، اما شکایت از خدا یا رفتارهایی خلاف شرع و عقل، از نظر اسلام مذموم است.
وی ادامه داد: یکی از انواع صبر، صبر در طاعت و بندگی خدا و ترک معصیت است. انسان باید در انجام واجبات و ترک گناه صبور باشد. اگر کسی میخواهد به قرب الهی برسد و آسایش واقعی را بیابد، باید سختیهای طاعت را تحمل کند. هر اندازه انسان بتواند بر طاعت بیفزاید و دشواریهای آن را تحمل نماید، اجر بیحسابی نصیب او خواهد شد.
مؤسس مدرسه علمیه قائم(عج) چیذر تصریح کرد: صبر در طاعت و ترک گناه از ضروریات زندگی هر انسان مؤمن است. همانطور که ائمه معصومین(ع) تأکید کردهاند، قرآن نیز پر از آیاتی است که انسان را به صبر در طاعت دعوت میکند. باید از عمر خود حداکثر بهره را در بندگی خدا ببریم.
استاد حوزه علمیه در ادامه افزود: قسم دیگر صبر، صبر بر نعمتهای الهی است. همانطور که بلاها نیازمند صبر هستند، نعمتها نیز صبر میطلبند و چه بسا صبر بر نعمت دشوارتر از صبر بر بلا است. ثروت، مقام، قدرت، و امکانات، همه از نعمتهای خدا هستند، اما اگر انسان در برابر این نعمتها صابر نباشد و آنها را در مسیر الهی بهکار نگیرد، این نعمتها به بلای بزرگ برای او تبدیل میشوند و دنیا و آخرتش را تباه میسازند.
وی تأکید کرد: نعمت هم نوعی بلا دارد. وقتی انسان خود را غنی میبیند، طغیان میکند. تمام طاغوتهای تاریخ، از آغاز اسلام تا امروز، در اثر همین بیصبری در برابر نعمتها و احساس بینیازی به طغیان رسیدهاند. فرعونهای روزگار و حاکمان مستبد وقتی به قدرت و ثروت رسیدند، تسلط و سلطنتشان آنها را به ظلم و خیانت کشاند. هر چه قدرتشان بیشتر شد، فسادشان نیز افزونتر گردید.
آیتالله هاشمی علیا گفت: انسان باید به آنچه خدا به او داده راضی باشد و هرگز در پی جایگاهی نباشد که او را به طغیان بکشاند. باید شاکر نعمتها بود و آنها را در مسیر صحیح مصرف کرد. سلامت، مال، مقام و استعداد، همه از نعمتهای الهی هستند و نباید در راه نادرست به کار گرفته شوند.
وی ادامه داد: اگر کسی استعداد و توانایی دارد، نباید بر زیردستان خود فخر بفروشد یا به آنان از سر تحقیر بنگرد. انسانی که در نعمت به یاد خدا نباشد، در واقع دچار گناهی بزرگ شده است. اگر شبانهروز ما به یاد خدا نباشد و اعمالمان برای رضای او انجام نگیرد، حتی خواب و خوراک و لذتهای ما نیز رنگ شیطانی میگیرد.
مؤسس مدرسه علمیه قائم(عج) چیذر در پایان تأکید کرد: اگر عبادت و بندگی در زندگی انسان نباشد، عمر او ویران است و سرانجامش جهنم. انسان باید لحظهلحظه عمر خود را با اطاعت و بندگی خدا آباد کند، در مسیر طاعت صابر باشد و در برابر نعمتهای الهی طغیان نکند.
انتهای پیام/
نظر شما