عفت، زینت مؤمن و نشانه قوت عقل دینی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، آیت‌الله هاشمی‌علیا، مؤسس مدرسه علمیه قائم (عج) چیذر، در جلسه اخلاق ویژه طلاب با اشاره به اهمیت صفت عفت در سلوک اخلاقی و طلبگی، گفت: یکی از صفات متقین، «انفسهم عفیفه» است؛ یعنی اهل تقوا نفسی دارند که خود را از آنچه باید حفظ شود، نگه می‌دارند و خویشتن را از حرام دور می‌سازند.

وی با تأکید بر اینکه طالب علم نباید گدایی کند، اظهار داشت: کسی که می‌خواهد خدمتگزار اسلام باشد، حتی اگر سرمایه هم دارد، نباید دنبال جمع مال برود. کسی که خود را وقف دین کرده، باید عفیف باشد؛ یعنی چشمش به دست مردم نباشد و از آنان تقاضا نکند. شأن علم و طلبگی در این نیست که انسان به گونه‌ای زندگی کند که مردم به او کمک کنند. این خلاف عزت طلبگی است.

آیت‌الله هاشمی‌علیا در ادامه، اقسام عفت را برشمرد و گفت: عفت چند نوع است؛ نخست، عفت در خوردن. یعنی انسان نه پرخوری کند و نه آن‌قدر کم بخورد که به بدنش آسیب برسد. خوردن باید برای بندگی و عبادت باشد، نه برای خوش‌گذرانی. مؤمن غذا می‌خورد تا بدنش نیرو بگیرد برای عبادت و خدمت به بندگان خدا، نه برای لذت. انسان باتقوا دنبال خوشمزگی و تنوع نیست، بلکه هدفش حفظ توان برای کار الهی است.

وی افزود: بخشی دیگر از عفت، عفت در نگاه است؛ به‌ویژه پرهیز از نگاه به نامحرم. نگاه به نامحرم، خود حرام است و نشانه بی‌عفتی است. امروزه بسیاری از کارهای اجتماعی بانوان با مردان در تماس است و همین مساله می‌تواند منشأ لغزش شود. زن باعفت هیچ‌گاه حاضر نمی‌شود نامحرم با او شوخی کند یا مواضع حرام را برایش آشکار سازد. عفت زن یعنی پوشش و حفظ خود از نگاه و ارتباط نامحرم.

این استاد اخلاق با اشاره به آموزه‌های قرآنی، تصریح کرد: زنان سالخورده‌ای که امیدی به ازدواج ندارند، گناهی بر آنان نیست اگر حجاب کامل نداشته باشند، به شرط آنکه خودآرایی نکنند. با این حال، اگر خود را بپوشانند برای آنان بهتر است. این نشان می‌دهد که اصل در عفت، حفظ حرمت خود در برابر نامحرم است.

آیت‌الله هاشمی‌علیا درباره فواید عفت، گفت: هرچه انسان عفت بیشتری داشته باشد، گناه و خطایش کمتر است. عفت موجب می‌شود انسان از معصیت دور گردد. فرد باعفت گفتار و کردار ارزشمندی دارد و سخنانش اثرگذار است. اما انسان بی‌عفت، هر سخن لغوی می‌گوید و هر عملی انجام می‌دهد. عفت، زینت گفتار و کردار انسان است.

وی ادامه داد: انسان باعفت اخلاق نیکو می‌یابد، در حالی که انسان بی‌عفت اهل نزاع و درگیری است. شخص عفیف حتی اگر مورد توهین قرار گیرد، در برابر جاهلان بردباری نشان می‌دهد، ادب و احترام دارد و این از آثار عفت است. عفت، انسان را به فضیلت اخلاقی می‌رساند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه افزود: عفت، عقل دینی را تقویت می‌کند. انسان باعفت، دینی همراه با عقل دارد؛ اما دینی که از عقل جدا باشد، دین ناقص است. کسی که بی‌عفت است، دینش آمیخته با گناه است. عفت، انسان را از شهوات می‌رهاند و موجب می‌شود عمرش را در امور دینی و مفید صرف کند. افراد بی‌عفت معمولاً عمر خود را در خوش‌گذرانی و لذت‌های نفسانی می‌گذرانند، اما انسان عفیف عمرش را محدود و هدفمند استفاده می‌کند.

وی افزود: انسان باعفت، زمان خود را در امور ضروری دین و دنیا صرف می‌کند و از اتلاف عمر می‌پرهیزد. چنین فردی رقت قلب دارد، مهربان است، موعظه و نصیحت را می‌پذیرد و سلامت اجتماعی دارد. مردم به او با احترام و نگاه بزرگوارانه می‌نگرند. در برابر اقوام، خویشان و برادران ایمانی با ادب و عفت رفتار می‌کند و در تمام این حالات، اجر اخروی و رضایت پروردگار و امام زمان(عج) و پیامبر اکرم(ص) را به‌دست می‌آورد.

آیت‌الله هاشمی‌علیا در پایان گفت: انسان عفیف از عبادات خود لذت می‌برد. بی‌عفت، نه از دعا و نه از نماز بهره می‌برد، اما فرد باعفت چون دلش پاک است، عبادتش برایش لذت‌بخش می‌شود و در نماز و دعا توجه قلبی دارد. این، از بزرگ‌ترین آثار عفت در زندگی مؤمن است.

انتهای پیام/