به گزارش خبرگزاری حوزه، در دنیای امروز که اصطلاحات و مفاهیم علمی و تخصصی، بخش مهمی از گفتوگوها و محتوای رسانهها را تشکیل میدهند، توضیح این واژهها به زبان ساده و روان اهمیت ویژهای پیدا کرده است تا همه بتوانند معنا و پیام آنها را به راحتی درک کنند.
لیبرالیسم ایدهای است که آزادی انسان را محور قرار میدهد و تلاش میکند هر نوع محدودیت از سوی دولت، نهاد یا مذهب را کاهش دهد.
این تفکر ریشه در نهضت اصلاح دینی پروتستانها در قرن شانزدهم و رشد عقلگرایی و فردگرایی دارد و اصطلاح آن برای اولین بار در قرن نوزدهم در مباحث سیاسی و اجتماعی مطرح شد.
لیبرالیسم فرهنگی بر آزادی افراطی فرد، حق انتخاب در عقاید و سبک زندگی، و تساهل و تسامح گسترده تأکید دارد و معتقد است انسان نباید در چارچوب قوانین مطلق یا محدودیتهای اخلاقی محصور شود.
در نگاه لیبرالیسم، قانون و جامعه تنها موظفاند آزادی فرد را تضمین کنند و مرزهای دین و اخلاق غالباً نقشی در آن ندارند.
این دیدگاه، با آنکه به آزادی و حقوق فردی اهمیت میدهد، مسئولیت انسانی و وابستگی به ارزشهای الهی و اخلاقی را نادیده میگیرد و میتواند انسان را به سمت تکلیفگریزی و بیقیدی در رفتار و عقیده سوق دهد.
از این منظر، لیبرالیسم با آموزههای دینی، که هم آزادی را میپذیرد و هم آن را در مسیر تکامل و مسئولیت قرار میدهد، متفاوت است.
با وجود جذابیت نظری، لیبرالیسم بیشتر ناظر بر فرد و تجربه دنیوی انسان است و کمتر به هدف نهایی زندگی، معنویت و مسئولیت اخلاقی توجه دارد.
این فلسفه، پاسخی به تجربه تاریخی سلطهها و محدودیتهاست، اما آزادی مطلق را بر چارچوب مسئولیت و ارزشهای معنوی ترجیح میدهد.
نظر شما