به گزارش خبرگزاری حوزه، در دنیای امروز که اصطلاحات و مفاهیم علمی و تخصصی، بخش مهمی از گفتوگوها و محتوای رسانهها را تشکیل میدهند، توضیح این واژهها به زبان ساده
و روان اهمیت ویژهای پیدا کرده است تا همه بتوانند معنا و پیام آنها را به راحتی درک کنند.
ریشهها و شکلگیری فاشیسم
فاشیسم مکتب سیاسی و حکومتی است که نخستین بار توسط موسولینی در ایتالیا بین سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ شکل گرفت
و نمونههای مشابهی مانند نازیسم در آلمان و فلانژیسم در اسپانیا به دنبال آن آمدند.
فاشیسم پیش از آنکه ایدئولوژی سیاسی باشد، روشی برای حکومت کردن بود که بر سه اصل بنیادین، حکومت فردی، تمرکز قدرت دولت و ناسیونالیسم افراطی استوار بود.
زندگی در حکومت فاشیستی
در نظامهای فاشیستی، رهبر در رأس قدرت قرار دارد و عملاً ما فوق قانون است.
دولت با استفاده از قدرت نظامی، گروههای فشار سیاسی و رسانهها، آزادیهای فردی را محدود میکند و هرگونه حرکت مخالف را سرکوب میکند.
ویژگیهای اصلی این حکومت عبارتاند از: ناسیونالیسم افراطی، تقدیس رهبر، تک حزبی بودن، قهرمانپرستی و نظام رفتاری مبتنی بر خشونت و دروغ.
حتی اقتصاد و صنایع بزرگ نیز با هدایت دولت برای تقویت قدرت ملی و اهداف سیاسی یا نظامی سازماندهی میشوند.
جذابیت و نقد فاشیسم
فاشیسم ممکن است در کوتاهمدت حس وحدت، نظم و قدرت ملی را به وجود آورد و برای مردم یک تصویر «امنیت و اقتدار» بسازد،
اما تمرکز مطلق قدرت و تقدیس بیحد و مرز، آزادی فردی و حقوق اساسی را محدود میکند.
تاریخ نشان داده که این نوع حکومتها معمولاً با سرکوب، تبلیغات گسترده و نظامیگری کنترل خود را حفظ میکنند
و موفقیتهای کوتاهمدت اقتصادی یا نظامی، هزینههای انسانی و اجتماعی سنگینی دارد.
تفاوت فاشیسم و نازیسم
فاشیسم: مکتب سیاسیای است که در ایتالیا توسط موسولینی شکل گرفت. تمرکز آن روی قدرت مطلق رهبر، دولت متمرکز، ناسیونالیسم افراطی و سرکوب مخالفان است.
هدف اصلی حفظ وحدت ملی و اقتدار حکومت است و الزاماً با ایدئولوژی نژادی همراه نیست.
نازیسم: شاخهای از فاشیسم است که در آلمان به رهبری هیتلر شکل گرفت و همه ویژگیهای فاشیسم را دارد، اما با تمرکز ویژه بر نژادپرستی و برتری نژاد آلمانیها
نکته کلیدی: همه نازیستها فاشیست بودند، اما همه فاشیستها نازیست نبودند. نازیسم همان فاشیسم است که یک بعد نژادی بسیار قوی و مشخص به آن اضافه شده است
نظر شما