به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد حجتالاسلام والمسلمین خیاط مدیر حوزه علمیه خراسان، در مراسم تقدیر از کارکنان خواهر مرکز مدیریت حوزه علمیه خراسان که بهمناسبت «هفته بزرگداشت مقام زن و روز مادر» برگزار شد، با اشاره به نامگذاری این روز در جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز مادر، اظهار کرد: این مناسبت فرصتی است تا از تلاشها و زحمات بانوان جامعه، بهویژه بانوانی که در جایگاه مادری و در مقام ایفای نقش زن در خانواده مسئولیتهای سنگینی بر عهده دارند، قدردانی شود.
وی افزود: معمولاً به همین مناسبت برنامههایی برگزار میشود تا بخشی از تلاشهایی که بانوان جامعه ما، چه در مقام مادر بودن و چه در مقام ایفای نقش زن در خانه انجام میدهند، مورد توجه قرار گیرد و از آنان یاد شود. بانوانی که علاوه بر مسئولیت مادری و حضور مؤثر در خانه، مسئولیت اجتماعی نیز دارند و در خارج از خانه فعالیت میکنند، طبعاً کار مضاعفی انجام میدهند و شأنیت آنان اقتضا میکند که بیش از پیش از این بزرگواران تجلیل و قدردانی شود.
تأکید بر جایگاه عبادت در عمل و مسئولیت اجتماعی
حجتالاسلام والمسلمین خیاط با اشاره به مناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) و اهمیت بازخوانی معارف آن حضرت در چنین مناسبتهایی، خاطرنشان کرد: شایسته است در این جلسه، جملهای راهبردی و کلیدی از حضرت زهرا(سلاماللهعلیها) نیز مرور شود؛ جملهای که بارها شنیده شده و در این ایام نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته، اما همچنان نیازمند تأمل و تحلیل است.
وی با اشاره به روایتی از حضرت زهرا(سلاماللهعلیها) که میفرمایند: «مَنْ أَصْعَدَ إِلَی اللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ، أَهْبَطَ اللَّهُ إِلَیْهِ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ» گفت: مفهوم عبادت گاهی بهاشتباه محدود به برخی اعمال خاص میشود، هنگامی که از عبادت سخن به میان میآید، ذهن انسان فوراً متوجه نماز، روزه، زیارت و امثال این امور میشود؛ در حالی که اینها بخشی از عبادت است، نه همه آن؛ حقیقت عبادت آنجاست که معنویت در متن زندگی و در صحنه اجتماعی انسان جلوه پیدا کند و کار و عمل روزمره نیز رنگ عبادت به خود بگیرد.
نیت قربت؛ محور تحقق عبادت خالص در محیط کار
وی ادامه داد: انسان باید تلاش کند کاری که از صبح تا شب انجام میدهد، قابلیت آن را داشته باشد که عبادت تلقی شود و در مرتبهای بالاتر، در زمره عبادات خالص قرار گیرد. این مسئله اهمیت فراوانی دارد و نیازمند نیت و مراقبت دائمی است.
حجتالاسلام والمسلمین خیاط با تأکید بر نقش نیت در این مسیر اظهار کرد: وقتی انسان وارد محیط کار میشود، همان لحظه نخست باید قصد قربت کند و نیت او این باشد که برای رضای خدا و در جهت رفع مشکلات طلاب و ساماندهی امور آنان فعالیت میکند. این نیت، صرفاً یک بیان لفظی نیست، بلکه آثار عملی عمیقی در رفتار و عملکرد انسان دارد.
وی افزود: فردی که خود را مشغول عبادت میبیند، نسبت به رفتار، گفتار و نحوه انجام وظایفش مراقبت بیشتری خواهد داشت و نمیتواند نسبت به کوتاهی، کمکاری یا بیتوجهی در برخورد با اربابرجوع بیاعتنا باشد. چنین انسانی تلاش میکند کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهد، زیرا خود را در محضر خداوند و مورد نظارت دائمی او میداند.
مدیر حوزه علمیه خراسان خاطرنشان کرد: همه اعمال انسان، از نیتهای درونی و حالات روحی تا رفتارهای بیرونی، ثبت و ضبط میشود و انسان در قیامت نتیجه آنها را مشاهده خواهد کرد. اگر این نگاه در زندگی و کار روزمره حاکم شود، آنگاه عمل انسان میتواند در شمار عبادت خالص قرار گیرد؛ هرچند رسیدن به این مرتبه، نیازمند مراقبت و تلاش مستمر است.
حجتالاسلام والمسلمین خیاط با تأکید بر نقش اخلاص در سلوک فردی و اجتماعی، اظهار کرد: اگر انسان بتواند فرهنگ خالص، عبادت خالص و عمل خالص را بهسوی خداوند بالا بفرستد، نتیجه آن این خواهد بود که خدای متعال بهترین مصلحت را به زندگی او نازل میکند.
وی با تأکید بر محدودیت فهم بشری در تشخیص مصالح واقعی افزود: ما انسانها، از نظر دانش و فهم، همواره بهطور دقیق نمیدانیم چه چیزی به مصلحت ماست، کدام اقدام درستتر است و در لحظهای که در یک دوراهی تصمیمگیری قرار میگیریم، چه انتخابی نتیجه بهتری خواهد داشت. زندگی انسان سرشار از چنین لحظاتی است؛ لحظاتی که باید تصمیم گرفت و انتخاب کرد.
اخلاص، عامل هدایت در مسیر تصمیمهای سرنوشتساز
مدیر حوزه علمیه خراسان ادامه داد: در چنین شرایطی، بسیار مهم است که دست انسان را کسی بگیرد و او را هدایت کند. طبق این فرمایش حضرت زهرا(سلاماللهعلیها)، وقتی عبادت و عمل انسان خالص شود، نتیجه آن این است که انسان، گاه حتی بدون آنکه خود متوجه باشد، به سمت بهترین مسیر و بهترین انتخاب هدایت میشود و بهگونهای حرکت میکند که خیر واقعی در آن نهفته است.
وی خاطرنشان کرد: این معنا دقیقاً با آیات نورانی قرآن کریم همخوانی دارد؛ آنجا که خدای متعال در موضوع تقوا میفرماید برای انسان «وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» قرار میدهد. این به معنای یک مراقبت همیشگی در میدان عمل است؛ مراقبتی که سبب میشود انسان در انجام کارها، مسیر درست را پیدا کند و از لغزشها مصون بماند.
جلوههای عملی اخلاص در زندگی فردی و اجتماعی
حجتالاسلام والمسلمین خیاط با اشاره به تجربههای عینی در زندگی اجتماعی گفت: نمونههای فراوانی دیدهایم از انسانهایی که نه لزوماً اهل علم و دانش بالایی بودهاند و نه جایگاه اجتماعی ویژهای داشتهاند، اما به دلیل اخلاص، در بزنگاههای مهم زندگی، تصمیمهای درست و سرنوشتسازی گرفتهاند؛ تصمیمهایی که گاه از انتخابهای بسیاری از خواص جامعه نیز دقیقتر و موفقتر بوده است.
وی تصریح کرد: اخلاص در عمل، عبادت انسان را خالص میکند و وقتی عبادت خالص شد، دست انسان را میگیرد و مسیر او را روشن میسازد. امیدواریم حضرت فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) به همه ما کمک کنند تا این جمله بسیار ارزشمند و عمیق آن حضرت، با دقت و تأمل بیشتر، در پیشانی اعمال ما قرار گیرد و همواره بهعنوان یک تابلو و نشانه، پیش روی ما باشد.
مدیر حوزه علمیه خراسان در پایان ابراز امیدواری کرد: با عمل به این معارف، بتوانیم هم کار خود را خالص کنیم و هم در همه رفتارها و عملکردهای اجتماعی، به نتیجهای برسیم که بهترین مصلحت را برای ما رقم بزند.
نظر شما