به گزارش خبرگزاری «حوزه» شنبه شب در برنامه تلوزیونی ویژه ماه مبارک رمضان اظهارداشتند: امام سجاد(ع) در دعای مکارم الاخلاق فرمودند که خدایا من را در راه خود بدار اگر بمیریم یا زنده باشم.
ایشان افزودند: در این خصوص آورده اند که چرا امام اول فرمودند اگر بمیرم؟ در این زمینه یک احتمال مطرح است که موت یعنی پایان زندگی و احیا یعنی آغاز حیات اخروی؛ این جمله ما را به مساله پایان زندگی متوجه می کند.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی اظهارکردند: این دنیا در حال چرخش است و انسان ها همیشه در حال زوال هستند و آخر سر هم می میرند؛ ائمه(ع) همیشه ما را به چیزی امر کردند که ما را غافل نکند؛ پایان زندگی باید به شکلی باشد که انسان بتواند چیزی را با خود ببرد.
معظم له خاطرنشان کردند: مرگ مقدمه ای برای یک جهان دیگر است؛ در روایات تعابیر بسیاری در خصوص آخرت و زندگی در دنیا بیان شده است؛ تعبیر مزرعه آخرت برای دنیا یکی از زیباترین این تعابیر است؛ در اینجا منظور آن است که کشاورز در مزرعه تنها کار می کند تا بهترین محصول را بردارد، ولی هیچ کشاورزی به زندگی در این مزرعه امیدی ندارد.
ایشان گفتند: تعبیر دوم، تعبیر به پل است که انسان باید از روی این پل عبور کند؛ دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت؛ باید از این پل گذشت زیرا نمی توان در این پل خانه و مسکن ساخت بلکه پل محل عبور است.
ایشان افزودند: همه انسان ها روزی کودک بودند، ولی به محض اینکه چشم به هم می گذاریم سن ما رشد می کند و به پیری می رسیم؛ انسان با زندگی از پلی عبور می کند و به مقصد اصلی اش می رسد.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی اظهارکردند: امام علی(ع) در مجلسی نشسته بودند که فردی ازراه رسید و از دنیا بد گفت، ولی امام(ع) می دانست که او دروغ می گوید و چنین نظری ندارد؛ به او گفتند که دنیا آنقدر هم بد نیست اگر از آن استفاده کنی بهترین جایگاه است.
معظم له خاطرنشان کردند: تعبیر بعدی دنیا، تعبیر دانشگاه است؛ یعنی کسی در دانشگاه باقی نمی ماند؛ دانشگاه جایگاه علم اندوزی است نه ماندگاری؛ به همین دلیل باید به شکلی زندگی کنیم که حیات و ممات ما برای خدا باشد.
