حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر حصاری در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» با اشاره به مطلب فوق اظهار داشت: معمولاً غفلتی که وجود داشته و البته در بین ما وجود دارد این است که بسیاری از دردها و ناهنجاری ها را در خود موضع می خواهیم برایش چاره اندیشی کنیم و طبعاً این نوع رویکرد و نگاه همیشه جواب نمی دهد.

وی افزود: به عبارت دیگر، ما باید انسان و جامعه را باید به عنوان یک نظام سیستمی و به هم پیوسته در فرآیند خلقت بنگریم و بدانیم که مثلاً اگر می خواهیم به حل و یا کاهش مشکل بدحجابی در جامعه اهتمام بورزیم باید نگاه ریشه ای به آن داشته باشیم و گرنه این که حالا فکر کنیم با اجرای برخی راهکارهای کوتاه مدت که بیشتر ناظر به معلول است تا علت می توانیم بر معضل فائق شویم ، به نظر اشتباه است.

این استاد و محقق حوزوی خاطرنشان کرد: به اعتقاد بنده ما هر چقدر بتوانیم بر روی تقویت مبانی و اعتقادات دینی به خصوص مساله خداباوری و معادباوری تاکید کنیم – نه این که صرفاً به مباحث نظری و تئوری در این باره بسنده کنیم- بسیار موفق خواهیم بود و نتایج تحقیقات و پژوهش ها نیز اتفاقاً موید این حقیقت است.

وی همچنین یادآور شد: به تعبیر زیبای بزرگان و اساتید اخلاق ، خدا و باور به پروردگار متعال باید در جای جای زندگی مردم و به خصوص نسل جوان وجود داشته باشد. گیر ما همین جاست و مشکل در باور توحیدی ماست که به خاطر ضعف در این بخش گاه شاهد بروز و ظهور ناهنجاری فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی هستیم به طوری که بعضاً منجر به بزهکاری های خطرناک می شود.

حجت الاسلام والمسلمین  حصاری ابراز داشت: حقیقتاً اگر این خداباوری را در جامعه نهادینه کردیم، به طور قطع بیش از 90 درصد ناهنجاری ها خود به خود حل می شود و آنچه باقی می ماند ناشی از عصیانگری کسانی است که اصلاح پذیر نیستند و این ها نیز البته در هر جامعه ای وجود دارند.

وی اضافه کرد: نکته حایز اهمیت دیگر در بحث ریشه یابی که معمولاً مورد غفلت واقع می شود، قرار گرفتن جامعه ما در یک دوران گذار است به این معنا که اساساً جامعه شناسی کشورهای در حال توسعه ، یک جامعه شناسی ویژه است که با جامعه سنتی و نیز جامعه توسعه یافته کاملاً متفاوت است؛ در واقع در این فضا و بستر متلاطم ما باید بگوییم که چطور یک جوان را باید بر روی کشتی نشانده و او را به سلامت از بحران ها و طوفان ها عبور دهیم.

معاون پژوهش حوزه های علمیه خواهران گفت: طبعاً در این جا لازم است که نخبگان و گروه های مرجع همچون حوزویان و دانشگاهیان نقش خود را به خوبی در راهبری و کشتی بانی ایفا کنند و اگر ما می خواهیم که واقعاً نسل فعلی را از بلایا و خطرات و آفات حفظ کرده و او را سلامت به مقصد مورد نظر برسانیم راهش این است که نخبگان و مسئولان از یک سو و مردم و خانواده ها از سوی دیگر در یک فضای همدلانه و متعهدانه زمینه خداباوری نسل جدید را فراهم کرده و روز به روز بر تقویت آن بیفزایند.