به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، دکتر مسعود عبدالحسین پورفرد در نشست علمی « ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران » که شب گذشته در دبیرخانه انجمن های علمی حوزه برگزارشد، با طرح این مساله که چرا امروز بعد از 37 سال به مساله ثبات سیاسی در ایران می پردازیم؟ وارد مساله اصلی این نشست علمی شد.
قائم مقام سابق پژوهشکده دانشنامه نگاری اظهارداشت: اتفاقات و رخدادهایی که در یک نظام سیاسی به وجود می آیند با این تصور که می توانند تحول آفرین باشند هیچ منافات و جای بحثی ندارند همانطور که در این 37 سال اتفاقات گسترده ای که از ترورهای منافین، خلع بنی صدر، جنگ تحمیلی، انتخابات سال 88 در کشور رخ داد، آیا اعتبار سیاسی و ثبات سیاسی کشور را دچار چالش کرد یا اینکه مشروعیت و مقبولیت نظام را افزایش داد؟
استاد دانشگاه با بیان اینکه عواملی موجب این ثبات سیاسی شده اند، افزود: « میزان پاسخگویی نظام به خواسته های مشروع و نامشروع مردم»، « رفتار تعاملی»، « فقر ستیزی »، « رشد و رفاه اقتصادی»، « مشارکت سیاسی و حداکثری مردم»، « مشروعیت سیاسی»، « کار آمدی نظام» و « نقش قدرتهای خارجی » عوامل این ثبات سیاسی می باشند.
عضو هیئت تحریریه فصلنامه علمی- پژوهشی سپهرسیاست در ادامه به نظریه های کاربردی ثبات سیاسی اشاره کرد و گفت: در معرفی شاخص های فرهنگی به نظریه دورکیم، شاخص های اقتصادی برایان اسمیت و در شاخص های سیاسی می توان از نظریه های ساندرز بهره برد.
دکتر پورفرد به تبیین چارچوب نظری این ثبات سیاسی پرداخت و افزود: این نظریه بر اساس الگوی تحلیل سیستمی است و در واقع الگوی انتقادی آن انتخاب شده که مهمترین اصول نوکارکردگرایان مکتب کارکرد گرایی مورد بهره برداری قرار گرفته است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به معرفی دیدگاه های صاحب نظران غربی پیرامون ثبات سیاسی اشاره کرد و گفت: صاحب نظران غربی 5 تعریف را از ثبات سیاسی دارند که عبارتند از؛ « ثبات سیاسی به مثابه عدم وجود خشونت»، « ثبات سیاسی به مثابه تداوم و پایداری حکومت»، « ثبات سیاسی به مثابه وجود نظام سیاسی مشروع»، « نظام سیاسی به مثابه پرهیز از دگرگونی ساختاری» و در نهایت « ثبات سیاسی به مثابه وجود ویژگی های اجتماعی چند گانه ».
استاد دانشگاه در ادامه به تببین دیدگاه اندیشمندان اسلامی در مورد ثبات سیاسی پرداخت و اظهارداشت: « دیدگاه اقتصادی مبتنی بر نظریه ماهیت طبقاتی»، « دیدگاه روانشناسی مبتنی بر نظریه " توحش طبیعی و تمدن فطری"»، « دیدگاه اخلاقی از نگاه فلسفه اخلاق درباره تفرقه طبقات اجتماعی»، « دیدگاه عقیدتی که منطبق بر مطهر بن طاهر مقدس اندیشمند قرن 4هجری با رویکرد فلسفه دین و کلام » و در نهایت « دیدگاه دانشی » از جمله دیدگاه اندیشمندان اسلامی پیرامون مساله ثبات سیاسی می باشد.
در ادامه این بحث دکتر یوسف خان محمدی، عضو هیأت علمی و مدیرگروه علوم سیاسی دانشگاه مفید به عنوان ناقد اول ضمن اشاره به محاسن این موضوع مورد پژوهش قرار گرفته، نکاتی را به عنوان موارد انتقادی خود ارائه کرد.
استاد علوم سیاسی دانشگاه مفید افزود: آیا در این پژوهش کاربردی که مورد نیاز امروز جامعه است مراد از ثبات سیاسی موقعیت مطلوب است یا موقعیت موجود؟ که به آن اشاره نشده است.
وی ادامه داد: در مورد طرح سوال اصلی و سوالات فرعی به نظر باید جابجایی صورت پذیرد و راه کارها و مکانیزمی که عنوان شده است در مقاله چه ربطی به سوال اصلی که ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی است، دارد؟
خان محمدی در بخش دیگری از مطالب انتقادی خود به مقاله ارائه شده بیان داشت: در کاربرد مفاهیم تسامح صورت گرفته است بطوریکه در دیدگاه های ارائه شده به عنوان نظریه هم بهره برده شده است و هیچ مرزبندی بین دیدگاه و نظریه وجود ندارد.
وی به بحث مشروعیت اشاره کرد و افزود: در این بحث احساس می کنم نوعی خلط مبحث شده است بطوریکه مشروعیت با مقبولیت آمده است این یک بحث جامعه شناسی است خیلی ساده است که « قانون مندی » و « رضایت مردم » دو عامل مشروعیت تلقی می شوند پس نباید مسیر را طولانی کرد.
در ادامه دکتر کمال اکبری به عنوان دومین ناقد ضمن تشکر از بحث ارائه شده خواستار توضیح ارائه دهنده بحث پیرامون این مساله شد که آیا مراد از ثبات جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب است یا نه مربوط به دولت هایی که بودند و رفتند؟
عضو هیئت علمی دانشگاه صدا و سیما ادامه داد: شاخص های ارائه شده به منظور ثبات جمهوری اسلامی باید دارای وزن باشند تا وقتی به سیاست مداران ارائه شد بتوانند روی کدام شاخص بر حسب وزن و قدرتی که دارند بیشتر تمرکز داشته باشند، در حالی که این شاخص های ارائه شده دارای هیچ وزنی نیستند.
در ادامه حجت الاسلام سواری از حاضرین در این نشست علمی، خواستار ارائه یک چارچوب نظری توسط نویسنده مقاله شد و گفت : در نحو و نوع استفاده از چارچوب های نظری اگر چیزی هم از خودمان نداریم لااقل نظریه های موجود را در اختیار گرفته و با دستکاری آن به مبانی خودمان نزدیک کنیم و مورد استفاده قرار دهیم.
وی تصریح کرد: یکی از مواردی که ناقدین حاضر در جلسه به آن اشاره کردند و آن را نا مربوط به بحث معرفی کردند مساله « قدرت های جهانی » بود، چطور می شود که همه دنیا طی 37 سال به ما طعنه زدند، جنگ کردند، تحریم و ترور کردند و ما با قدرت هر چه تمام تر ایستادیم و ثبات جمهوری اسلامی بیش از پیش تثبیت شد، مگر می توان نقش قدرت های جهانی را نادیده گرفت؟
سپس علی شیرخانه از اساتید علوم سیاسی خواستار روشن شدن موضوع اصلی مقاله پیرامون اینکه آیا این ثبات سیاسی در ایران اتفاق افتاده یا باید به آن برسیم از ارائه دهنده بحث جویا شد.
در ادامه دکتر پورفرد به سوالات ناقدین و حاضرین در بحث پاسخ داد.
انتهای پیام 313/17
