به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این پژوهشنامه در هر شماره یکی از مسائل اجتماعی – فرهنگی را با رویکرد حل مساله مد نظر قرار داده و با محورهای پژوهشی مختلف، پس از ارائه تصویری واضح از مساله، در صدد تبیین راه کارهای حل آن است.
دور شدن هیئت‌ها از محتوای اصیل قیام حسینی (ع) و پیام‌های آن، می‌تواند زنگ‌های خطر را به صدا درآورد، اگر تاکنون به صدا در نیاورده باشد. زندگی عاشورایی که شیعیان با آن و در آن زیسته‌اند، حاصل روضه‌ها و منابری است که به نام امام حسین (ع) برپاشده است.
در اینگونه زندگی که با عاشورا و پیام‌های معرفتی آن شکل گرفته است، اعتلای جامعه و غلبه‌ی فرهنگ اسلامی، ایثار و تلاش برای هم‌نوعان و رضایت خالق، روش و هدف زندگی است.
ساکنان جامعه شیعی، از قرن‌ها پیش هویت شیعی و اجتماعی خود را از واعظان مساجد و عالمان دین فرامی‌گرفته‌اند که با تشکل معرفتی «هیئت » پیوند خورده بود. بنابراین آسیب‌های این تشکل می‌تواند جامعه‌ی شیعی را دچار چالش هویت و معرفت کند.
در بعضی از هیئت‌های جدید، فرم‌های عزاداری بر محتوای آن غلبه کرده است و مداحان برای جذب مخاطب، از سبک‌ها و فرم‌هایی استفاده می‌کنند که در برخی موارد ممکن است با شئون هیئت و امر عزاداری متجانس نباشد و این تغییر سبک و فرم، گاه به جایی می‌رسد که از بلندگوهای هیئت‌ها، آهنگ‌هایی به گوش می‌رسد که فضایی متناسب با مجالس لهو و لعب را به ذهن مستمع متبادر می‌کند.
رفتارهای موهن، بالا و پایین پریدن‌ها و لباس دریدن‌های نمایشی، در برخی هیئت‌های جوانان بیش از گذشته دیده می‌شود و این امور نمایشی جایگزین پیام‌های پرشور و معرفت و سازنده عاشورا می‌گردد.
حرکت به این سمت و سوی، مجالس پربار عزاداری را که از ارکان انقلاب اسلامی بوده‌اند، به خطر انداخته و دغدغه‌مندان را با چالشی جدی مواجه خواهد ساخت.
حرکت هیئت‌ها به سمت مداح محوری و غلبه‌ی مادحان بر واعظان در هیأت‌ها، مستمعان مجالس حسینی را نیز از بهره‌مندی معرفتی محروم خواهد ساخت و معرفت زایی که کارکرد اساسی هیئت‌ها در قرن‌های گذشته بوده، جای خود را به احساس معنوی کاذب خواهد سپرد.
از همین رو موسسه صراط مبین در نشریه افق مکث به این موضوع پرداخته است و طی بخش‌ها و فصولی مساله شناسی کرده و راهکارهایی ارائه کرده است.
قبل از هر چیز مساله را از منظر رهبر معظم انقلاب واکاوی کرده و دیدگاه‌های ایشان در این مساله را 6 بخش (فلسفه عزاداری، اهمیت و جایگاه عزاداری، الگوی مطلوب عزاداری، ثمرات و برکات مجالس ذکر و عزا، تکالیف عمومی عزاداری و انحرافات و آفات عزاداری) به طور مختصر بیان کرده است.
پس از آن بخش اول به فرا تحلیل اختصاص دارد که بعد از دسته بندی هیئت‌ها بر اساس ملاک‌های مختلف، با استفاده از منابع موجود (اعم از کتاب، مقاله، پایان نامه و مصاحبه‌ها)، آسیب‌ها، عوامل و راهکارهای مرتبط با مساله، در نمودارهایی به صورت مختصر ارائه شده است.
بخش دوم که پیشینه شناسی موضوع است، به بیان مقررات موثر در هیئت‌ها، آمارهای میدانی به دست آمده در این موضوع، گونه شناسی عزاداری ایرانی و معرفی نهادها و سازمان‌های موثر و دخیل در مساله عزاداری و اقدامات آنان می‌پردازد.
در بخش سوم با توجه به مباحث مطرح شده در بخش‌های پیشین، یکی از عوامل اصلی مساله‌دار شدن هیئت‌ها را، غلبه فرم عزاداری بر محتوای آن تشخیص داده و با بهره‌گیری از اساتید فن در صدد یافتن راه حل‌های خروج از مساله بوده است. اساتید گرامی در این شماره حجج اسلام وافی، هادی پور، منتظری مقدم و آقایان دکتر دشتی، رحمانی می باشند.
برای تهیه نشریه می‌توانید با دفتر نشریه به شماره 32910663-025 تماس حاصل فرمایید.
انتهای پیام/313/30
