به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از خراسان شمالی، حجت الاسلام و المسلمین ابوالقاسم یعقوبی، امروز در جلسه درس اخلاق طلاب مدرسه علمیه امام خمینی (ره) بجنورد، اظهار داشت: یکی از آفات و رذایل اخلاقی که خوبی‌ها را از بین می‌برد، "عُجب"به معنی خودپسندی و خودشیفتگی است.

وی با اشاره به تفسیر دعای هشتم صحیفه سجادیه که موضوع آن استعاذه است، افزود: استعاذه یعنی پناه بردن به خدا، معمولا انسان از چیزهایی پناه می برد که شر است که اگر گرفتارش شود، از خدا دور می شود، لذا توصیه شده که اول بگویید "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم" و بعد "بسم الله الرحمن الرحیم".

رئیس شورای حوزه‌های علمیه خراسان شمالی ادامه داد: در حقیقت با "اعوذ بالله" گفتن از همه شرور و رذایل پناه می‌بریم به خداوند متعال و با "بسم الله الرحمن الرحیم" گفتن درِ رحمت خدا را بسوی خودمان باز می‌کنیم.

وی با بیان این که ابتهاج با عجب فرق می‌کند، ابراز داشت: گاهی انسان کار خوبی انجام می‌دهد و از کارش خوشحال می‌شود مثل اینکه خدا انسان را خلق کرد و فرمود "فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقينَ" یعنی اینکه خدای متعال به خودش افتخار کرده است.

نماینده ولی فقیه در خراسان شمالی افزود: ابتهاج یعنی خوشحالی از کار خوب، ولی عُجب یعنی انسان کاری انجام دهد و فکر کند بهتر از او کسی نیست.

رئیس شورای فرهنگ عمومی خراسان شمالی افزود: تفاوت بین عجب و کِبر این است که در کِبر فرد، خود را بالاتر از غیر می‌بیند و مرتبه خود را بالاتر می‌پندارد. اما در عجب پای غیری در میان نیست. بلکه عجب کننده، بر خود بالیده و از خود خشنود است، به عنوان نمونه یکی از افرادی که دچار عجب شد، ابلیس بود، او به عبادت های چندین هزار ساله خود بالید و عصیان الهی نمود.

وی با اشاره به آیه "لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ/ البته گمان مبر كسانى كه بدانچه كرده‏ اند شادمانى مى كنند و دوست دارند به آنچه نكرده‏ اند مورد ستايش قرار گيرند قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از عذاب است [كه] عذابى دردناك خواهند داشت/آل عمران/ 188)، تصریح کرد: خود شیفتگی و خود پسندی انسان را بیچاره می کند.

امام جمعه بجنورد با اشاره به راهکار مقابله با خودپسندی، گفت:  راه درمان این است که کارهای خیر را از خودمان نبینیم، بلکه توفیقی از سوی خداوند بدانیم و شکر آن را بجا آوریم.

انتهای پیام/