به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری«حوزه» ، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیات 72 و 73 سوره بقره پرداخته است.
«وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فيها وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ ما كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ» (بقره، 72)
فَقُلْنا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها كَذلِكَ يُحْيِ اللَّهُ الْمَوْتى وَ يُريكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (بقره، 73)
ترجمه: و به یاد آورید آن هنگام كه شخصى را به قتل رساندید و سپس درباره قاتل به نزاع پرداختید، امّا خداوند آنچه را كه شما پنهان مى دارید، آشكار مى سازد.
پس گفتیم قسمتى از گاو را به مقتول بزنید (تا زنده شود و قاتل را معرفى كند). این گونه خداوند مردگان را زنده مى كند و آیات خود را به شما نشان مى دهد، تا شاید تعقّل كنید.
در آیات قبل بهانه جویى هاى بنى اسرائیل به تفصیل بیان شد. این دو آیه بار دیگر ماجراى قتل را به طور خلاصه ذكر كرده و مى فرماید: شما قتلى را مرتكب شدید و قاتل را كتمان نمودید، ولى خداوند با اعجاز خود از خلافكارى شما پرده برداشت. پس بدانید كه خداوند قادر بر رسوا كردن گنهكار است.
این آیه نمونه اى از قدرت خداوند بر زنده كردن مردگان را بیان مى كند، تا دیگران با دیدن نشانه هاى قدرت الهى به تعقّل و تفكّر در امر قیامت بپردازند و بدانند كه اگر خداوند اراده كند با زدنِ مرده اى به مرده دیگر، زندگى ظاهر مى شود!
از این آیه مى آموزیم كه:
در محضر خدا گناه نكنیم و یا گناه خود را به گردن دیگران نیندازیم. زیرا خداوند به همه كارهاى ما، چه آشكار و چه پنهان، آگاه است و اگر بخواهد آن را افشا و ما را رسوا مى سازد.
