به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه هفتاد و هفتاد و یکم سوره بقره پرداخته است.
«قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنا ما هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشابَهَ عَلَيْنا وَ إِنَّا إِنْ شاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ» (بقره، 70)
«قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثيرُ الْأَرْضَ وَ لا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لا شِيَةَ فيها قالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوها وَ ما كادُوا يَفْعَلُونَ» (بقره، 71)
ترجمه: (بار دیگر) گفتند: از خدایت بخواه (بالاخره) براى ما روشن كند چگونه گاوى باشد؟ همانا این گاو بر ما مشتبه شده و اگر خداوند بخواهد هدایت شویم.
(موسى در پاسخ) گفت: خداوند مى فرماید: آن گاوى است كه براى شخم زدنِ زمین رام نشده باشد و براى زراعت آب كشى نكند، سالم و بى عیب بوده و هیچ خال یا لكه رنگ در آن نباشد. گفتند: اكنون حق را آوردى، پس آن را ذبح كردند ولى نزدیك بود كه انجام ندهند.
با آن كه خداوند سنّ و رنگ گاو را بیان نمود، امّا این قومِ بهانه جو گفتند: اى موسى! مشخصات بیشترى از آن را بیان كن تا بلكه آن را بشناسیم.
وقتى موسى از سوى خداوند ویژگى هاى دیگرى از آن گاو را بیان نمود، به ناچار تسلیم شده و گاو را ذبح كردند، ولى در فكر راه فرار بودند و قصدِ انجام چنین كارى را نداشتند.
این آیه نشان مى دهد كه روحیه لجاجت و خودخواهى، كار را به جایى مى رساند كه انسان فقط آنچه را مطابق میل و نظر خودش باشد، حق مى داند و بى ادبانه به پیامبر خدا مى گوید: «اَلانَ جِئْتَ بِالْحَقّ» حالا حق گفتى؛ گویا قبل از این باطل مى گفته است.
از این آیه مى آموزیم كه:
هر چیزی را که در راهِ فرمان خداوند مى دهیم، باید سالم و بى عیب باشد، چنانكه در سفر حج، زائر خانه خدا باید در روز عید قربان، حیوان سالمى را ذبح كند.
