به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری«حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه شصت و سوم و شصت و چهارم سوره بقره پرداخته است.

وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (بقره، 63)

ترجمه: و به یاد آرید زمانى را كه از شما پیمان گرفتیم و كوه طور را بر فراز شما بالا بردیم (و آنگاه گفتیم) آنچه را (از الواح تورات) به شما داده ‏ایم به قوّت بگیرید و آنچه را در آن است به یاد بسپارید (و عمل نمایید)، باشد كه پرهیزكار شوید.

پس از آنكه تورات به موسى داده شد، خداوند از بنى ‏اسرائیل پیمان گرفت كه به آن عمل كنند و از سستى و كوتاهى بپرهیزند، تا به تقوا و پرهیزكارى برسند.

آنگاه خداوند براى آنكه بنى ‏اسرائیل بر پیمان خود استوار بمانند، به عنوان معجزه ‏اى دیگر، كوه طور را بالاى سر آنان قرار داد، تا هم قدرت خدا را ببینند و هم از مخالفت فرمان الهى بترسند.

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

* باید بر حفظ اصولِ دینِ خود، جدى و مصمّم باشیم، نه آنكه احكام دینى را به شوخى و بازى بگیریم.

 * خداوند، از همه ما، بر عمل به دستوراتش پیمان گرفته است. هم از راه عقل و فطرت درونى، و هم از راه وحى و نبوت بیرونى.

ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرينَ (بقره، 64)

ترجمه: اما شما بعد از این جریان (كه كوه طور را بالاى سر خود دیدید و با خداوند میثاق بستید)، روى گردان شدید، و اگر فضل و رحمت خداوند (در آمرزش شما) نبود همانا از زیانكاران بودید.

با آنكه خداوند چنان پیمان محكمى از بنى ‏اسرائیل گرفت، امّا این قوم سركش، پیمان الهى را نادیده گرفته و به آن پشت كردند، ولى باز هم خداوند لطف خود را بازگرداند و آنان را به حال خود رها نساخت.