به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد، حجت الاسلام محمد جعفر فیض آبادی در نشست علمی با موضوع «اُتانازی یا به مرگی» که با حضور دانش پژوهان فقه و اصول و فقه قضاء حوزه علمیه خراسان، در مدرسه علمیه عالی نواب مشهد برگزار شد، "به مرگی یا اُتانازی" را کشتن بیمار توسط پزشک به درخواست بیمار و با انگیزه رهانیدن او از درد و رنج، به شکلی بدون درد تعریف کرد و گفت: این واژه در مقابل به زیستی و زندگی همراه با شادکامی قرار دارد.
وی، قتل مشفقانه را تعبیر دیگری از "به مرگی" دانست و افزود: در تعریف "به مرگی" مشخص نیست که شفقت نسبت به بیمار صورت می گیرد و یا جامعه و یا حتی نزدیکان بیمار؛ هم چنین معیار و مصداق کشتن بیمار به طور مشخص بیان نشده است.
«به مرگی» یک معضل اجتماعی است
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان این که "به مرگی" قدمتی سه هزار ساله دارد، ابراز کرد: عامل اصلی بروز و ظهور مسئله "به مرگی" مسائل و پرسش هایی بود که با رشد تکنولوژی زیستی در نیمه دوم قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم در برابر عالمان و متخصصان اخلاق زیستی مطرح شد.
حجت الاسلام فیض آبادی ادامه داد: این مسئله در گذشته یک بحث نظری و انتزاعی بود و بیشتر برای تقویت ذهن فیلسوفان اخلاق مطرح می شد، اما امروز مبدّل به یک معضل اجتماعی شده و نیازمند تأمل و تصمیمات جدی است.
عوامل تمایز "به مرگی" و خودکشی
وی در ادامه برای متمایز کردن به مرگی از خودکشی و دیگرکشی به معرفی عناصر و مؤلفه های سازنده آن پرداخت و در مورد اولین مؤلفه به مرگی گفت: اگر شخصی از پزشک خود بخواهد به زندگی او پایان دهد و این اقدام صورت گیرد، یکی از مؤلفه های به مرگی محقق شده است؛ در واقع حضور شخص ثانی در قتل، یکی از عناصر لازم برای تحقق به مرگی است.
عضو هیئت علمی گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی مشهد رضایت شخص قربانی را دومین عامل در تحقق به مرگی برشمرد و اضافه کرد: عنصری که می تواند به مرگی را از اقدامات مشابه آن متمایز کند، دلیل و انگیزه ای است که شخص قربانی به سبب آن خواستار مرگ شده است و آن درد بی پایان، مستمر و غیر قابل تحمل و یا یک مرض کشنده غیر قابل علاج است.
حجت الاسلام فیض آبادی هم چنین خیرخواهی فرد ثانی نسبت به قربانی و مرگ آسان او را دیگر مؤلفه های به مرگی معرفی کرد.
اهمیت انجام پژوهش های دینی در زمینه به مرگی
حجت الاسلام فیض آبادی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: متأسفانه طبق بررسی های بعمل آمده بسیاری از فارغ التحصیلان رشته های پزشکی مشکلی با مسئله به مرگی ندارند و همین می تواند در آینده جامعه را دچار چالش های زیادی کند.
وی با تأکید بر این که باید موضوع به مرگی در سه حوزه اخلاق، حقوق و فقه مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد، گفت: در بحث و بررسی در مورد پاسخ دین به مسائل روز باید میان مباحث فقهی و اخلاقی، تفکیک مشخصی قائل شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان عنوان کرد: برخی از کشورهای اروپایی این عمل را قانونی اعلام کرده اند و سایر کشورها نیز مقابل آن جبهه گیری مشخصی نداشته اند و همین باعث شده، هزاران نفر در سال از این طریق کشته شوند.
