به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله ناصری درباره آیه 33 سوره مبارکه اسراء: «وَ لَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنصُورًا/ و کسی را که خدا کشتنش را حرام کرده [و به جانش حرمت نهاده] جز به حق نکشید، و هر کس مظلوم [و به ناحق] کشته شود، برای وارثش تسلّطی بر قاتل [جهت خونخواهی، دیه و عفو] قرار داده ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده روی کند؛ زیرا او [با قوانین صحیح و درستی چون دیه و قصاص] مورد حمایت قرار گرفته است» به ارائه تأویل آن پرداخت و گفت:

آیه مورد بحث ما بر سر در حرم ابا عبدالله عليه السلام  نوشته شده است. از در که وارد رواق می شویم، با خطی از طلا این آیه را می توانیم ببینیم. در روایات متعددی بیان شده که این آیه درباره حضرت أباعبدالله عليه السلام است، به این معنا که أباعبدالله عليه السلام مظلومانه کشته و شهید شد و ولی دم ایشان امام زمان عليه السلام است؛ و خداوند به او قدرتی داده که تا از افراد انتقام بگیرد.

با توجه به همان مبنایی که عرض شد، روایات می فرمایند ایشان هر تعداد از مردمی را که در ماجرای شهادت سیدالشهدا عليه السلام شریک بوده اند بکُشد، اسراف نکرده است؛ بر همین اساس، خداوند متعال، امام زمان عليه السلام را «منصور» نامیده است.

منبع: کانال آیت الله ناصری