به گزارش خبرنگارخبرگزاری«حوزه»، حضرت آیت الله سبحانی در همایش ملی بررسی آرای تفسیری آیت الله معرفت که پیش از ظهر امروز در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی درقم برگزار شد، در پیامی به این همایش،با بیان اینکه خدای متعال در قرآن ارزش انسان را دو چیز بیان کرده است کمال و علم دانش اظهارداشتند: خدای متعال ارزش خاصی برای گروه عالم و فرهیختگان  از اهل علم قائل است و برای آنها مقام عالی را درنظرگرفته است.

این مرجع تقلید افزودند: همایشی که برای این عالم فاضل برگزار شده  درحقیقت نشان از جایگاه علمی اوست؛ خدا توفیقاتی  به ایشان داده بود که توانست درقلمروهای متعدد علوم قرآنی مباحثی را بنویسند وگام مؤثری در قلمرو علوم قرآنی بردارد به طوری که دیگران چنین قدرت علمی را نتوانند از خود بروز دهند.

معظم له با بیان اینکه  آیت الله معرفت مستقیما علوم قرآنی را درچند جلد تحت عنوان التمهید منتشر کردو از خود به یادگار گذاشت افزودند: دیگر خدمات ایشان تفسیری روایی است که بسیارارزشمند است و ایشان احادیثی که در باب تفسیر از مذاهب مختلف آمده است  همه  را در یک جا جمع کند و موفق شد به نگارش در بیاورد هر چند چاپ آن به تاخیر افتاد و بعد از رحلت ایشان به چاپ رسیده است، ولی این کار مهم را صورت داده اند که دیگر اندیشمندان نتوانسته اند چنین کار مهمی را انجام دهند.

حضرت آیت الله سبحانی گفتند: خدمت سوم که علامه داشتند همراهی با امام راحل در نجف بود، ایشان درکنار امام راحل بود و مباحث امام راحل را ترجمه می کرد و در اختیار مردم و جامعه علمی قرار می داد و این  خدمت به انقلاب بود و من مقام علمی ایشان را بالاتر از این می دانم که در سخنرانی چند دقیقه بخواهم  از مقام ایشان  سخنی بگویم.

 معظم له بیان داشتند: این همایش باعث می شود جامعه علمی با جایگاه علمی ایشان آشنا و به سمت کسب علم  حرکت و به سمت  تعلیم علومی دینی روی بیاورند.

 ایشان افزودند: یکی دیگر از خدمات ایشان این است که مستشرقین 200سال اتاق فکر دارند تا پایه های دین را متزلزل کنندو اساس شکل گیری اتاق فکر مستشرقین برای همین است، ولی ایشان با دقت کامل شبهات آنها را تحت عنوان شبهات و حدود جمع آوری کرد و توانست المتهید و شبهات و حدود را منتشر کند.

حضرت آیت الله سبحانی به آشنایی خود با آیت الله معرفت در نجف اشاره کرده و گفتند:در نجف با هم در ارتباط بودیم و یکی از همکاری های  علمی ما همان نوشتن شبهات و حدود بود که در جایی لازم است در مورد آن بحث کرد.