به گزارش خبرگزاری«حوزه»، آيت‌الله مصباح یزدی، در دیدار با جمعی از طلاب سال اول حوزه علمیه نورالاصفیای تهران با بیان خاطراتی از وضعیت طلاب در گذشته، اظهار داشت: در آن دوران وضعيت روحانیت بسیار نامناسب بود؛ به عنوان نمونه در شهرستان یزد، که بنده در آن زندگی می‌کردم، مدارس بزرگ علمیه به انبار اجناس برخی بازاريان تبدیل شده بود.

ایشان با اشاره به این که در آن زمان طلبگی نوعی گدایی آبرومندانه محسوب مي‌شد، خاطر نشان كرد: به خوبی به یاد دارم که پس از ممتاز شدن در امتحانات نهایی ششم ابتدایی که به صورت سراسری برگزار می‌شد، وارد حوزه علميه شدم؛ اما برخی از معلمانم به پدرم اعتراض کردند که چرا اجازه دادي كه فرزندت با رفتن به حوزه گدا بشود!

استاد حوزه علمیه با يادآوري خاطراتی ديگر افزود: به خاطر فقر و بیچارگی كه در آن زمان گريبان‌گير اغلب مردم بود، برخی وارد حوزه علمیه می‌شدند، به اين اميد كه بتوانند از این طريق پولی به دست بياورند و بتوانند زندگی روزمره‌شان را بگذارنند؛ طبیعتاً تبلیغ دین توسط چنين کسانی که با این نیت وارد حوزه می‌شدند، نمی‌توانست چندان تأثير مناسبي داشته باشد.

عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم با اشاره به دگرگونی اوضاع جامعه پس از وقوع انقلاب اسلامی، گفت: حال، وضعيت دینداري در آن زمان را با بعد از پيروزي انقلاب مقایسه کنید که یک نوجوان 13 ساله نارنجک به خود می‌بندد و با شجاعت تمام زیر تانک دشمن می‌رود و جان خود را برای دین فدا می‌کند. این تفاوت بینش، و رواج فرهنگ ایثارگری برای دین بعد از انقلاب اسلامی ایجاد شد. اسلام اين ظرفیت را دارد که چنین جوانانی را تربیت کند؛ اما تا قبل از انقلاب اين ظرفیت مورد استفاده قرار نمی‌گرفت.

استاد اخلاق حوزه ادامه داد: خداوند متعال به دست یک فرد روحانی که در چنین فضا و زیر همین فشارها زندگی کرده بود، به ملت ما عزت بخشید. امام راحل(ره) نه فقط از ميان يكي از محروم‌ترين اقشار جامعه، یعنی روحانیت، و از سوی دشمنان تحت فشار بود، بلکه حتی از سوي برخي دوستان و اقرانش نيز مورد تهمت بود. او مصداق بارز «نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْض» بود؛ کسی که در تأمین نیازهای مادی خانواده‌اش در مضیقه بود و تنها دارایی‌اش اخلاص، و امید به خدا بود؛ همین کافی بود که خداوند بر او منت بگذارد و چنین حرکت عظیمی به دست او شكل بگیرد.

آیت الله مصباح یزدی با استناد به آیه‌ای از قرآن کریم اظهار داشت: اگر کسی خالصانه برای خدا قدم بردارد و در این راه آماده تحمل مشکلات و تقدیم جان و مال باشد، بی شک خداوند او را یاری خواهد کرد و اگر کسی در کارش اخلاص نداشته باشد، حتي اگر تحت پوشش مفاهیم مقدسی مثل دین و جهاد و نظایر آن بخواهد اقدامی انجام دهد، خدا او را به حال خود رها خواهد کرد.

ایشان خطاب به طلاب حوزه علمیه نورالاصفیای تهران تأكيد كرد: در همین ابتدای راه نیتتان را خالص کنید و فقط برای رضای خدا و خشنودی قلب امام عصر عجل‌الله فرجه قدم بردارید، و بدانید كه خداوند در این مسیر شما را کفایت می‌کند و به شما همه چیز خواهد داد؛ زيرا شما همه دارایی‌تان را در طبق اخلاص گذاشته‌اید.

آيت‌الله مصباح یزدی در ادامه افزود: هم‌چنان‌كه گاهي لازم است برای به دست آوردن سلامتی از برخی داروهاي تلخ استفاده کرد، در مسیر طلبگي نيز باید درون را از آلودگی‌های نفس و دنیا پاک کرد و دل به خدا سپرد و تلخی‌های مسیر را به جان خرید که همين امر ضامن سعادت و سلامت نفساني انسان خواهد بود.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم تأکید کرد: اگر ما در کارهايمان خالص باشیم، خداوند قلب مبارك امام زمان عجل‌الله فرجه را به سوي ما متوجه می‌کند و آن حضرت برای ما دعا می‌کنند. آیا سرمایه‌ای بهتر از این می‌شناسید؟! به دست آوردن چنین سرمایه‌ای در گرو اخلاص است.

آيت‌الله مصباح یزدی معرفت و محبت اهل بیت عليهم‌السلام را سرمایه‌اي عظیم عنوان كرد، و افزود: نعمت‌های عظیم، شکر بیشتری را نیز می‌طلبد. یکی از نعمت‌های بزرگی که خدا به ما عنايت فرموده، انقلاب اسلامی و وجود امام و رهبری است. اگر ما شکر این نعمت را به جا آورده و چشممان فقط به دست امام عصر صلوات‌الله عليه باشد، نبايد در این مسیر ازهیچ قدرت دیگری ترس و هراس داشته باشیم.