پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
تجمع روز قدس در مسجد پادشاهی لاهور

حوزه/ امسال در«مسجد پادشاهی» چهارمین مسجد بزرگ جهان واقع در لاهور پاکستان هم از طرف مجلس علمای پاکستان برای حمایت از مظلومین فلسطینی و قدس بعد از نماز جمعه تجمع روز قدس برگزار شد.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری«حوزه» امسال در "مسجد پادشاهی" چهارمین مسجد بزرگ جهان  واقع در لاهور پاکستان هم از طرف مجلس علمای پاکستان برای حمایت از مظلومین فلسطینی و قدس بعد از نماز جمعه تجمع روز قدس برگزار شد.

مولوی عبد الخیر آزاد امام جمعه این مسجد در سخنرانی خود در تجمع القدس گفت: امروز همه مسلمانان برای مردم فلسطین به خیابان ها آمدند و اگر با همین وحدت و اتحاد مسلمانان تلاش کنند آن وقت دور نیست که فلسطین آزاد شده و اسرائیل نابود شود.

وی در این تجمع برای سلامتی مسلمانان جهان و استحکام اسلامی جمهوریه پاکستان و حل مشکلات کشور دعا کرد.

 

آشنایی با « مسجد پادشاهی» چهارمین مسجد بزرگ جهان

مسجد بادشاهی (به اردو: بادشاهی مسجد) یا مَسجـِدِ پادْشاهی یا مسجدِ عالَمگیری یکی از مساجد تاریخی پاکستان است که در شهر لاهور واقع شده است. این مسجد به دستور اورنگ‌زیب عالمگیر، آخرین امپراتور گورکانی هند در سال ۱۶۷۳ میلادی (۱۰۵۰ شمسی) ساخته شده و از بناهای مهم معماری اسلامی در پاکستان به‌شمارمی‌رود. این مسجد دومین مسجد بزرگ پاکستان به حساب می‌آید.

از مسجد بادشاهی به عنوان نقطه تحولی در تاریخ معماری شبه‌قاره هند یاد می‌شود که همه شکوه و زیبایی دوره گورکانی در آن متمرکز شده است.

این بنا پس از بنای تازه‌ساز مسجد شاه فیصل که در اسلام آباد واقع شده دومین مسجد بزرگ در پاکستان و جنوب آسیا و پنجمین مسجد بزرگ جهان است که گنجایش ۵۰۰۰ نمازگزار را دارد و از جاذبه‌های مهم گردشگری پاکستان به‌شمار می‌رود.

ساخت مسجد از ماه می سال ۱۶۷۱ تا ماه آوریل سال ۱۶۷۳ حدود ۲ سال طول کشیده که با اختصاص سی لک (سه میلیون) روپیه آغاز شده است. ورودی اصلی مسجد مقابل قلعه لاهور قرار دارد و به دروازه عالمگیر مشهور است که بعدها به ساختمان مسجد افزوده شده است.

کتیبه فارسی بالای درِ ورودی مسجد که به خط ثلث و نستعلیق است خبر می‌دهد که ساخت این مسجد در سال ۱۰۸۴ ق. توسط برادر رضاعی اورنگ‌زیب، مظفرحسین معروف به فدائی خان کوکه، به پایان رسیده‌است.

از سال ۱۸۵۲ به بعد بخش‌هایی از مسجد بادشاهی مرمت شد. از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۶۰ م مرمت وسیعی صورت گرفت که هزینه ای در حدود ۴/۸ میلیون روپیه دربر داشت که مسجد را به شکل و حالت و شرایط اولیه خودش بازگرداند.

در سال ۲۰۰۰ میلادی ایوان اصلی را به وسیله سنگ مرمر آراستند که به زیبایی مسجد افزوده است.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha