به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، الجزایر با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر کشوری است در شمال قاره آفریقا، میان مراکش و تونس. و پایتخت آن الجزیره نام دارد. مردم الجزایر عرب و بربر هستند، و دین رسمی‌شان اسلام است. در تخمین سال ۲۰۲۰ جمعیت آن حدود ۴۳/۷ میلیون نفر بوده‌است که بیش از ۹۹ درصد آنان مسلمان هستند.
آداب و سنت های زیادی که از نسل های گذشته برجای مانده هر ساله در ایام ماه مبارک رمضان در الجزایر به اجرا گذاشته می شوند. این ماه نمادی از شادی، برکت و فرصتی عالی برای توبه، بخشش و عبادت است.
آمادگی برای رمضان
الجزایری ها در نحوه تدارکات رمضانی و جشن های این ماه تفاوت هایی با هم دیگر دارند اما اکثریت آن ها گردهمایی های خانوادگی، خدمت به جامعه و حمایت از یکدیگر را از مهم تلقی می کنند.
روزه گرفتن، نماز شب خواندن و دیگر اعمال مذهبی از هفته های قبل از آغاز ماه رمضان در میان مردم معمول است. با این حال برای زنان آماده شدن برای رمضان تنها مربوط به عبادات و اعمال مذهبی نمی شود بلکه نظم دادن به امور خانواده برای پذیرایی از میهمانان در طول یک ماه (سنتی که دهه ها پا برجا بوده) از نظر آنان یک ضرورت است.
قبل از ماه رمضان، زنان مسئولیت تمیز کردن خانه را به عهده می گیرند. برخی از خانم ها حتی پا را فراتر گذاشته و یک رنگ تازه به خانه می زنند و خانه را مرمت می کنند.
بانوان مسلمان الجزایری معمولاً وسایل آشپزی جدیدی می خرند که از آنها در پخت و پز غذاهای پر و پیمان رمضانی و ضیافت های بزرگ استفاده می شود و ظروف جدیدی نیز برای پذیرایی از میهمانان در این ماه فراهم می سازند.
پاکیزه سازی مساجد
یکی از دیگر فعالیت های مسلمانان الجزایری برای ورود به ماه مبارک رمضان شستشوی قالی ها و زیراندازهای مساجد است و آن ها برای این کار داوطلب می شوند. از نظر الجزایری ها مقدمات ورود به ماه رمضان و مراقبت از مساجد از اهم امور محسوب شده و معنویت بالایی را در این کار می بینند، هرچند تمیز کردن مساجد برای ورود به ماه رمضان یکی از وظایف اصلی دولت محسوب می شود.
سیدنا رمضان
مردم الجزایر اشتیاق زیادی برای آغاز ماه رمضان دارند و آن را از دیگر ماه ها جدا می دانند. عبارتی که از آن برای توصیف رمضان به کار می برند «سیدنا رمضان» یا «آقای ما رمضان است» که نشان می دهد آن ها تا چه اندازه برای این ماه عزیز اهمیت قائل هستند.
غذاهای رمضانی
در مورد غذای مردم الجزایر در ماه رمضان ، شوربا (سوپ) ، بورک (نوعی سمبوسه) و سالاد از ملزومات اساسی هستند ، همراه با «جویز» که نوعی غذای شبیه آبگوشت است و «لاهام لاهلو» که به «گوشت شیرین» ترجمه می شود و شامل آلو ، انگور سلطانی و زردآلو است که در یک شربت به همراه گوشت پخته می شود، گرچه امروزه بسیاری از مردم گوشت را زیاد به این غذا اضافه نمی کنند. سپس «قلب اللوز» است که ترجمه آن «قلب بادام» می شود که در حقیقت یک کیک اسفنجی شربت دار است که با بادام درست می شود.
الجزایری ها شیرینی مخصوصی برای رمضان دارند که به آن جالبیا می گویند که همان «زولبیا» است.
افطاری
به پیروی از سنت پیامبر هنگام غروب خورشید، در الجزایر مردم با شیر و خرما افطار می کنند. پس از اذان مغرب (غروب خورشید) هنگامی که نماز مغرب به پایان رسید، سفره افطاری پهن شده و خانواده دور هم جمع می شوند و غذای دلپذیر را در کنار هم می خورند.
نماز تراویح شامگاهان خوانده می شود و پس از آن خانواده ها گردهم جمع شده و با خوردن شیرینی های و نوشیدنی هایی چون چای نعناع سبز از شب های رمضان لذت می برند. شیرینی های الجزایری معمولا سرشار از عسل و آجیل مانند باقلوا و قطایف هستند.
انواع دسرهای دیگری که معمولاً در این زمان وجود دارند عبارتند از مانچا ، زولبیا ، مکرود ، کالبلوز ، حلاوت ترک ، حلقوم و چندین شیرینی مختلف دیگر.
