به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در کردستان، حجت الاسلام حکمت حکیمی فر امروز در نشست با جمعی از طلاب مدرسه علمیه بیجار که با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار شد، با اشاره به سالروز کودتای ۲۸ مرداد آمریکایی ها علیه مصدق، بیان داشت: مصدق برای از بین بردن مصونیت پارلمانی نمایندگان مخالف خود، در صدد انحلال مجلس برآمد. زیرا عده‌ای از نمایندگان مجلس در مقابل خلافکاری های دولت سکوت نمی‌کردند و حتی چند نفر از آنان طرح استیضاح دولت را مطرح کردند.
مدیر مدرسه علمیه امام صادق(ع) شهرستان بیجار گفت: دکتر مصدق مدعی شد که مجلس در کار دولت کارشکنی می‌کند و با عذرهای گوناگون از حضور در مجلس و جواب، خودداری کرد و سرانجام با رفراندومی عجیب و غریب در ۱۲ مرداد ۱۳۳۲ مجلس را منحل کرد.
این پژوهشگر حوزوی ادامه داد: کودتای ۲۸ مرداد تنها شانزده روز پس از انحلال مجلس به اجراء درآمد چرا که دیگر، سنگری به نام مجلس برای افشای نقشه‌ها و توطئه‌های دشمنان وجود نداشت و دست شاه و حامیان داخلی و خارجی اش برای اجرای نقشه کودتا باز بود.
بروز اختلاف و از دست رفتن اتحاد
امام جمعه شهر توپ آغاج بیان کرد: استعمار و استکبار با همکاری ظاهر و پنهان، تنها راه غلبه بر نهضت ملی مردم ایران و به شکست کشاندن آن را جدا کردن مردم و دولت دکتر مصدق از روحانیت راستین و مبارز، که پرچمدار مبارزات سیاسی - مذهبی آن آیت‌الله کاشانی بود، تشخیص داد. از این‌رو نقشه‌های وسیعی برای ایجاد اختلاف و بدبینی در میان این دو قشر، به اجراء درآمد و در این راه از عوامل حزب توده و چپ‌گرایان تا روشنفکران غرب‌زده وابسته به خود، حداکثر استفاده را بردند.
حجت الاسلام حکیمی فر بیان داشت: وقتی که آیت‌الله کاشانی مقدمات کودتا را مشاهده کرد و توطئه دربار و هماهنگی آمریکا و انگلیس را جهت سرنگونی دکتر مصدق محرز دید، یک روز قبل از کودتا، حتمی بودن وقوع آن را طی نامه‌ای به وی اطلاع داد.
وی تصریح کرد: در قسمتی از این نامه آمده است: «... صلاح دین و ملت برای این خادم اسلام بالاتر از احساسات شخصی است و علی‌رغم غرض ورزی‌ها و بوق و کرنای تبلیغات شما، خودتان بهتر از هر کس می‌دانید که هم و غمم در نگهداری دولت جنابعالی است که خودتان به بقای آن مایل نیستید. از تجربیات روی کار آمدن قوام و لج بازی‌های اخیر، بر من مسلم است که می‌خواهید مانند سی ام تیر کذایی، یک بار دیگر ملت را تنها گذاشته و قهرمانانه بروید. ... همان‌طور که در آخرین ملاقاتم به شما گفتم... [هر چند] آمریکا ما را در گرفتن نفت از انگلیس‌ها کمک کرد و حالا به صورت ملی و دنیاپسندی می‌خواهد به دست جنابعالی این ثروت‌ها را به چنگ آورد... این نامه من سندی در تاریخ ملت ایران خواهد بود که من شما را با وجود همه بدی‌های خصوصی‌تان نسبت به خودم از وقوع حتمی یک کودتا به‌وسیله زاهدی که مطابق با نقشه خود شماست آگاه کردم که فردا جای هیچ گونه عذر موجهی نباشد.».
اعتماد به آمریکا
مدیر مدرسه علمیه امام صادق(ع) شهرستان بیجار گفت: به فرمایش امام خامنه‌ای: «مصدق یک اشتباه تاریخی انجام داد و آن تکیه به آمریکا بود. در مقابل دشمنی انگلیسی‌ها، فکر کرد باید یک پشتیبانی در عرصه بین المللی داشته باشد، این پشتیبان آن روز از نظر او آمریکا بود؛ به آمریکایی‌ها اعتماد کرد؛ امید او به آمریکایی ها بود. از این خوش‌بینی و ساده‌اندیشی، آمریکایی‌ها استفاده کردند، کودتای بیست وهشتم مرداد را به راه انداختند. هر ملتی به آمریکا اعتماد کرد، ضربه خورد. حتی آن کسانی که دوست آمریکا بودند. حالا در کشور ما دکتر مصدق به آمریکایی ها اعتماد کرد؛ برای این که بتواند خود را از زیر فشار انگلیسی‌ها نجات بدهد، به آمریکایی‌ها متوسل شد؛ آمریکایی‌ها به جای این‌که به دکتر مصدق که به آن‌ها حسن ظن پیدا کرده بود کمک کنند، با انگلیس‌ها همدست شدند، مامور خودشان را فرستادند اینجا و کودتای ۲۸ مرداد را راه انداختند. مصدق اعتماد کرد، کتکش را هم خورد.»
غفلت از مبانی دینی و طرد نیروهای اسلامی
این استاد حوزوی ادامه داد: امامین انقلاب، بارها درباره عوامل پیروزی انقلاب اسلامی ایران تصریح کردند که عامل مهم پیروزی انقلاب اسلامی و تداوم آن، اسلامی بودن نهضت و فداکاری و جان‌فشانی برای مکتب بود و از همین رو عامل شکست و ناتمام ماندن نهضت ملی شدن نفت، تکیه بر ملی گرایی صرف بود. علاوه بر این از اشتباهات فاحش ملی گرایان جبهه ملی، ناجوانمردی، حق نشناسی و عنادورزی این جریان علیه جمعیت فدائیان اسلام و شخص شهید نواب صفوی بود.
عدم توجه به ضرورت تشکیل حکومت اسلامی و مبارزه با عامل سلطنت به عنوان منشأ اصلی فساد و انحراف
این پژوهشگر حوزوی در ادامه خاطرنشان کرد: از عوامل مهم دیگر شکست نهضت ملی، در آن عصر است که هیچ یک از رجال سیاسی و مذهبی، مبارزه خود را متوجه دربار و شخص شاه که عامل فساد و توطئه و وابستگی کشور به اجانب بود نکرد. شاید در آن مقطع یا آن دید وسیع سیاسی و گسترده وجود نداشت و یا شرایط اجتماعی را مناسب برای چنین اقدامی نمی‌دیدند.
