به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پردیس فارابی دانشگاه تهران و دبیر کتاب سال جمهوری اسلامی ایران پنجاه و هشتمین نشست از سلسله نشست‌های مجازی " کرونا و زندگی مومنانه" که به همت دانشکده الهیات پردیس فارابی دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی واحد قم برگزار شد، با ارائه بحث موضوع تحلیلی نو از روایت " حسین منی و انا من حسین " عنوان کرد: آنچه که در میان میراث نبوی بسیار معروف است روایت " حسین منی و انا من حسین" است که در بیشترین طرق روایی اعم از خاصه و عامه آمده و مورد گفت و گوهای زیادی نیز قرار گرفته است.
وی افزود: بخشی از روایت تحت عنوان " حسین منی" که رسول اکرم (ص) در آن می‌فرمایند حسین از من است زیرا فرزند من است و در بخش دیگر " انا من حسین" که می‌فرمایند من از حسین هستم جای بحث دارد و علما در این خصوص با تحلیل‌های گوناگونی مواجه شده‌اند. شاید معروف ترین و پذیرفته شده ترین آن‌ها کلام مرحوم آیت الله کاشف الغطاء باشد که می‌گوید مراد این است که اسلام نبوی الحدوث و حسینی البقا است، بدین معنا که درست است که اسلام را رسول الله رقم زدند و فرمان خداوند را به مردم ابلاغ کردند و این آیین به نام و ازآن رسول الله (ص) است اما از سوی دیگر با کنش‌های گوناگونی مواجه شد و در یک برهه زمانی در آستانه فروپاشی بود که با قیام امام حسین (ع) بقای آن تضمین شد.
دانشیار پردیس فارابی دانشگاه تهران ادامه داد: تحلیل آیت الله کاشف الغطاء دچار اشکال و نقد می‌شود زیرا روایاتی تحت عنوان " علی منی و انا من علی " و " وهم منی و انا منهم" نیز وجود دارد، البته
شایان ذکر است که تعداد طرقی که روایت " حسین منی و انا من حسین " را ذکر کرده‌اند با سایر روایات قابل قیاس نیست و بیشتر است. نگاه دقیق به این موضوع فقط ازآن فقید علم و تحقیق، محدث امین و محقق شریف، محمدباقر بهبودی است که در نشستی جداگانه باید به آن پرداخت.
وی با بیان اینکه دایره جهل محدودتر از علم و حکمت است، گفت: در روایات ما زمانی که عقل و جهل در تقابل قرار می‌گیرند عقل نوعی خردمندی دوراندیشانه، کنش هضم مآبانه، فرجام نگرانه و هوشمندانه است در مقابل جهل حرکت بی‌بنیاد، بی اساس و بدون توجه به فرجام است.
حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد در خصوص حادثه کربلا و مسیر اصلی حرکت حق مداران و حق گستران ینی رسولان و انبیای الهی، اظهار کرد: امام حسین(ع) فرمودند که خروج من در پی شر آفرینی و فساد جویی نیست و من خواهان ظلم و ستم بر کسی نیستم فقط می‌خواهم که در امت جدم اصلاح ایجاد کنم.
وی در ادامه با اشاره به سخن امام حسین(ع) تحت عنوان " أسیرُ بِسیرَهِ جدی و ابی علی ابن ابی طالب"، ادامه داد: حرکت امام، کنش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایشان در آن برهه زمانی مطابق نقشه راه حرکت رسول الله و علی ابن ابی طالب (ع) بوده است.
دانشیار پردیس فارابی تصریح کرد: آیه نهم سوره احقاف که تحت عنوان " قُل ما کُنتُ بِدعًا مِنَ الرُسُل..." خطاب به پیغمبر اکرم (ص) می‌فرماید به مخاطبان خود بگو که من تافته جدا بافته نیستم، بلکه حلقه‌ای از حلقه‌های انبیای الهی برای هدایت مردم هستم، یعنی مسیر همان مسیر و جهت همان جهت است. حال اگر این آیه را کنار آیه 105 سوره مبارکه انبیاء تحت عنوان " لَقَد کَتَبنا فی الزبور من بعدَ الذکر ان الارضَ یرثُها عبادی الصالحون " قرار دهیم، مشهور آنچه که در میان مفسرین مطرح شده این است که ما در زبور نوشتیم بعد از آنکه در ذکر نوشته بودیم که زمین را صالحان به ارث می‌برند، به گونه‌ای تاویل به دوره حکومت حضرت مهدی (عج) نیز دارد.
وی ادامه داد: " ذکر" در اینجا بر اساس تمام تفاسیر موجود یا لوح محفوظ یا تورات است یا الواحی از الواح انبیا یا مضامیر و یا حتی قرآن است. همچنین گفته شده که "بعد" تشریفی است نه زمانی. به نظر من همچنان که برخی از مفسران احتمال دادند و برخی مانند فخر راضی و یکی از مفسران شیعه زیدی تصریح کردند ذکر همان ذکر است یعنی همان که تمامی انبیا بخاطر آن فرمان بعثت گرفتند.
حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد تشریح کرد: علامه مجلسی در شرح کتاب کافی یعنی "مرآة العقول" در بخشی که مربوط به ذکر است می‌گوید تمام ارسال رسل و انزال کتب و بسیج انبیاء برای ذکر است. بنابراین دامنه ذکر محدود نیست و ذکر یعنی یاد آوردن هر آن چیزی که برای انسان در مسیر زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اعتقادی او به کار می‌آید، طبق همان آهنگی که کلام امام علی (ع) در خطبه اول نهج البلاغه عنوان کرد " وَ یُذَکِّرُهُم مَنسِیَّ نِعمَتِهِ..." پیامبران باید به یاد بیاورند که کیستند، کجایند، به کجا مرتبط اند و چه باید بکنند.
وی تصریح کرد: زمانی که امام حسین (ع) فرمودند حرکت من در این قیام بر پایه سیره جدم است، یعنی بر پایه همان سیره‌ای که انبیا حرکت کردند است و سرلوحه این قیام آگاه و بیدار کردن مردم است. روشنگری ابعاد بسیار گسترده‌ای دارد که یکی از این ابعاد اصلاح و تحریف زدایی است که این خود داستان جداگانه‌ای دارد.
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پردیس فارابی گفت: اگر بخواهیم به ابعاد گسترده قیام نگاه کنیم باید به این روایت صادق آل محمد توجه کنیم که امام (ع) فرموده‌اند من با تامل و تدبر دریافتم تمام دانشی که برای بشر و حیات طیبه او مفید است چهار مورد است: اول خداشناسی یعنی سرچشمه اصلی زندگی و قبله روح را بشناسیم، دوم شناخت هر آن چیزی که خداوند برای کرامت و رسیدن به قله در اختیار انسان قرار داده است، سوم اینکه باید بدانیم خداوند از ما چه خواسته و چهارم آسیب شناسی و معرفتی که نشان می‌دهد چگونه از این دانش‌ها بهره مند شویم.
وی ادامه داد: امام حسین (ع) قیام کردند تا به جامعه آن دوران بگویند که اگر حاکمیت در دست بنی امیه باشد فاتحه اسلام خوانده می‌شود و از بین خواهد رفت.
انتهای پیام
