آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، عضو هیئت امنای بنیاد هدایت، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، به مناسبت دهه ولایت در خصوص جایگاه امامت، تبلیغ دین و نقش روحانیت در صیانت از ولایت و دین اظهار داشت: در امامت گاهی بحث از امکان و گاهی از وقوع است، از نظر امکانی رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) چنین حقی دارند که کسانی را برای موضوعات مختلف منصوب کنند.

عضو هیئت امنای بنیاد هدایت افزود: برای نمونه در انجام نماز جمعه این بحث به شدت مطرح است که گاهی برای کار ویژه ای منصوب از سوی امام است که جهت امامت جمعه و یا جمع آوری وجوهات منصوب می‌شود و گاهی نیز همه کارها را به او واگذار می کند که در دوران غیبت صغری و کبری چنین مواردی بسیار زیاد بوده و وکلایی در ممالک اسلامی حضور داشتند.

وی تصریح کرد: امروز ولی فقیه نیز این گونه است و امامت جمعه را منصوب می کند، اما استثنائا داشتیم که نماینده ولی فقیه و امام جمعه فرد دیگری است که به جامعه و ظرفیت ها بر می گردد، اما امری رایج و حق پیامبر(ص) و امام امت است که این کار را انجام می دهند؛ در آینده نیز همین گونه است و امام زمان از مکه حرکت و به سوی کوفه می آیند و نمایندگان خود را به نقاط مختلفی اعزام می کنند.

آیت الله مهدوی بیان کرد: قبل از انقلاب مواردی بود که در آن افرادی نزد آیت الله بروجردی و یا دیگر بزرگان دین می رفتند و تقاضا می‌کردند نمایندگانی را اعزام کنند، گاهی نیز مصلحت می دانستند و در همان ابتدا می فرستادند.

وی ادامه داد: بعد از انقلاب این موضوع تشکیلاتی تر شد و ائمه جمعه منصوب می شوند و ولی فقیه با اینکه این حق را دارند، اما گاهی این مسئولیت را تنفیذ می کند.

اگر مصلحت مردم با تعیّن امام تأمین شد نیاز به انتصاب نیست

عضو هیئت امنای بنیاد هدایت در پاسخ به تعیینی یا تعینی بودن امامت، گفت: اگر مصلحت مردم با تعیّن امام جماعت محله تأمین شد نیازی نیست از بیرون اقدام شود، لذا هر تعیینی را بعد از تعیّن می دانیم. تعیّن به ویژگی‌های شخص و شناخت مردم مربوط است، اما بعد از تعیّن نیاز به تعیین است ولی در اکثر موارد نیازی نبوده است.

وی خاطرنشان کرد: خداوند در آیه ۲۸ سوره توبه به این موارد اشاره دارد و برحسب آن چون روحانیون از همان محله هستند و با محله آشنا هستند تاکنون نیازی به منصوب شدن نبوده اما اگر ولی فقیه مصلحت بدانند ممکن است اقدام کنند.

آیت الله مهدوی در ادامه گفت: مهم ترین عاملی که نفوذ عالم و روحانی را تقویت می کند، ایمان و عمل صالح است که سرمایه مهمی به شمار می‌رود و مؤلفه های زیادی به این دو عامل برمی گردد و کارایی او را نشان می دهد.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، افزود: مردم از عالم دین انتظار ایمان و عمل صالح دارند که بالاتر از هر گونه جایگاه و مدرک است، قرآن کریم در عرصه تبلیغ دین نیز همین را سرمایه اصلی می داند و این امر مودت و محبت مردم را جلب می کند.

عضو هیئت امنای بنیاد هدایت تصریح کرد: این درس بزرگی برای روحانیون است، تقوا نیز اهمیت زیادی دارد؛ چنین روحانیونی اعتماد مردم را جلب می کند، اگر ایمان و عمل صالح باشد تقوا و اخلاق و دل بریدن از دنیا نیز به دنبال دارد.

ایمان و عمل صالح مبلّغ شرط اثرگذاری تبلیغ

وی بیان کرد: گاهی چیزی را می دانیم اما آراسته به آن نیستیم، اما ایمان و عمل صالح انسان را آراسته می کند، مبلغ دین اگر بخواهد نمونه باشد باید چنین ویژگی هایی داشته باشد، در بین اصحاب پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) نیز شخصیت هایی بودند که به چنین خصلت هایی آراسته بوده اند.

آیت الله مهدوی با توجه به ویژگی‌های یک امام محله موفق، اظهار داشت: هدفی که مبلغ برای آن تبلیغ می کند بسیار مهم است و مردم دلشان برای شنیدن آن باز می شود و وقتی مردم علاقه مند شدند به واسطه ایمان و عمل صالح دوست دارند آن را بشنوند، اما طلبه نگاهش به همین علاقه ها نیست و جواب عواطف را می دهد و تحت تأثیر قرار نمی گیرد و توجه اش به خداست و می گوید خدا را شکر که جوانی را به خدا نزدیک کردم.

عضو هیئت امنای بنیاد هدایت خاطرنشان کرد: اگر به زندگی رهبری به عنوان یک طلبه نگاه کنیم ایشان زندگی بسیار ساده ای دارند و بی میل به دنیا هستند، چنین رهبری در دل ها جای دارد و طلبه باید این گونه باشد. زهد طلبه و بی رغبتی به دنیا باید واضح باشد و نباید تلاش جدی برای دنیای خودش داشته باشد و مقدار سطح زندگی که طلبه در ذهنش است باید مشخص شود؛ ما برای حد متوسط تلاش می کنیم.

یک روحانی هرچه جایگاهش بالاتر می‌رود به لحاظ معیشتی باید بیشتر بر خودش سخت بگیرد

آیت الله مهدوی افزود: طلبه از ابتدا قراری با خدا و امام عصر(عج) خود گذاشته و اینکه سطح زندگی اش کمتر از سطح زندگی مردم باشد، هر چه جایگاهش بالاتر می رود باید معیشت اش کمتر باشد، امیرالمومنین(ع) در طول ۲۵ سالی که خانه نشین بود سطح زندگی اش مانند مردم بود و وقتی ۵ سال حکومت کرد کمتر شد.

وی با تأکید بر سبک زندگی یک امام محله، بیان کرد: این ساده زیستی به نوعی استغناست یعنی طلبه احساس بی نیازی می کند و باید حد متوسط زندگی اش را پایین بیاورد، از طرفی طلابی داریم که توان تأمین زندگی شان را ندارند، طلبه باید از روز اول زندگی طلبگی، سطح زندگی اش را مشخص کند.

عضو هیئت امنای بنیاد هدایت، معنویت را با تجملات در تضاد دانست و گفت: شرایط جامعه به نوعی است که به طور کامل معیشت طلاب تأمین نمی‌شود اما از طرف دیگر طلبه نیز نباید سطح توقعش بالا باشد؛ اگر روحیه استغنا در طلبه نباشد و احساس کمبود کند، به سمت شغل دوم و سوم می‌رود.

وی به آفت‌هایی که در مسیر امامت مردم محله بر سر راه افراد است اشاره کرد و اظهار داشت: طلبه باید وامدار کسی نباشد و مبادا با کمک به او مطالبه ای خلاف بخواهند، ایمان و عمل صالح در بسیاری از بزرگان دین بوده است و وابسته به هیچ نهاد و حزبی نبوده اند و مردم به آنها عشق می ورزیدند.

آیت الله مهدوی تصریح کرد: طلاب قدر خودشان را بدانند؛ طلبه جایگاه معنوی اش را با هیچ جایگاهی معاوضه نکند، گاهی طلبه دین را می داند و عمل نمی کند حتماً مبلغ باید فقیه در دین باشد و به آن نیز عمل کند فقیهان، حافظان دین هستند توده های مردم باید برای حفظ دین به فقیهان مراجعه کنند.

انتهای پیام./