به گزارش خبرگزاری حوزه، تاریخ کربلا وسعتی به طول همه دنیا و تاریخ بشر دارد چه آن که حاوی بارزترین و شاخص ترین نبرد حق و باطل در روزی ماندگار به نام عاشوراست؛ روزی که همچنان به پایان نرسیده و ادامه دارد.
بر این اساس، ما باید در کنار توجه به بُعد عاطفه و مرثیه عاشورا که کاری بس لازم و ضروری به شمار می رود، نگاهی تاریخی و تحلیلی نسبت به چرایی و چگونگی وقوع آن داشته باشیم.
به تعبیر رهبر معظم انقلاب آن چه مهم است این که از مشاهده صحنه عاشورا می بایست درس عبرت گرفت و گرنه چه بسا در ادامه راه و به ویژه بحث حمایت از جبهه حق و مقابله با جبهه باطل، دچار مشکل شده و به انحراف کشیده شویم.
واقعیت تأسف باری که وجود دارد این است که نگاه دقیق و عالمانه به تاریخ عاشورا و به خصوص تبیین این مساله به زبان قابل فهم برای عامه مردم و نسل جوان تا حدودی در جامعه ما مورد غفلت واقع شده، چه آن که توجه به عاشورا بیشتر ناظر به مقتل خوانی و بیان مصایب شده و این در حالی است که تاریخ کربلا و عاشورا حاوی نکات بسیار مهم و در عین حال ظریفی است که ما به عنوان یک شیعه و محب سیدالشهدا(ع) باید حتماً به آن ها توجه کنیم.
البته ناگفته نماند که بیان مصیبت ها و تقویت بُعد احساسی و عاطفی برای ماندگاری پیام عاشورا و مظلومیت اهل بیت(ع) کاملاً ضروری است و اتفاقاً خواسته و مطالبه ی علما و مراجع عظام تقلید و به خصوص مقام معظم رهبری این است که سال به سال باید باشکوه تر مراسم های عزاداری و روضه خوانی برگزار شود، اما در کنار آن ما باید بر روی منابر و محافل حسینی به ویژه در دهه اول محرم، تاریخ مستند و تحلیلی عاشورا را نیز برای نوجوانان و جوانان بیان کنیم که اگر این کار را نکنیم برخی ها ممکن است در آن تحریف و تشکیک ایجاد کنند.
توجه به این مهم از سویی در بحث تربیتی نیز بسیار حایز اهمیت است چرا که تاریخ عاشورا واجد مولفه های کلیدی ناظر به رشد و تحول معنوی و تربیتی در انسان های شیفته این فرهنگ ناب است.
به عنوان مثال، توجه به ابعاد مختلف خطبه حضرت زینب (س) در کوفه و شام و این که چگونه این بانوی بزرگوار در اوج مظلومیت و مصیبت توانست با شجاعت از مکتب عاشورای حسینی دفاع کند و پیام تاریخی کربلاییان را به گوش همه دنیا برساند، نشان می دهد که یک نظام تربیتی اسلامی چگونه می تواند به یک زن چنین اقتدار و عظمتی بدهد که به تعبیر زیبای شاعرانه، "کربلا در کربلا می ماند، اگر زینب نبود"
به هر صورت آن چه مهم است این که واقعه کربلا حقیقتی است که ظرفیت تلفیق و تجمیع عقلانیت و عواطف انسانی را دارد و مهم نیز این است که مکتب سیدالشهدا(ع) به شیوه ای صحیح، عقلانی و علمی برای جامعه تبیین شود، در عین حال که باید به بُعد عاطفی آن نیز عنایتی ویژه داشت و از هر بهانه ای برای بیان مصایب آل الله بهره لازم را بُرد.
اگر این گونه شد به یقین و در پرتو عنایات الهی و به برکت نام امام حسین(ع) خواهیم توانست اهداف متعالی دین را در راستای رشد و شکوفایی دنیوی و اُخروی بشر محقق سازیم و این گونه خدمتی هر چند ناچیز به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) داشته باشیم و این گونه ره توشه ای گرانسنگ برای سفر آخرت خویش فراهم نماییم.
سید محمدمهدی موسوی
