به گزارش خبرگزاری حوزه، رزمندهای که در کنار جبهه، دلهای مردم را نیز تسکین میداد. این داستان از عشق و محبت او به اطرافیان حکایت دارد و نشاندهنده سیرتی نیکو است.
مریض شده بودم و نتوانستم سر کلاس بروم.
وقتی حالم را دید آرام نشست بالای سر من و گفت: «بالام قربان اولوم».
با لهجه شیرین اش کلی به من محبت کرد و گفت برایت آش درست می کنم.
شهید علی سیفی وقتی هم که از مشکلات جامعه می گفت، به پهنای صورتش اشک می ریخت.
منبع: کتاب بیا مشهد، ص ۶۳ و ۶۴٫










نظر شما