حجت الاسلام و المسلمین محمد عندلیب همدانی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، ضمن تسلیت به مناسبت سالگرد شهادت امام حسن مجتبی (ع) اظهار داشت: کمتر به سیره این امام همام(ع) توجه شده است، در حالی که در منابع عامه و شیعه احادیثی شگفت انگیزی از رسول الله (ص) در شأن امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) آمده است.
وی افزود: شخصیت امام مجتبی(ع) از ابعاد اخلاقی، علمی، سخاوت و کرامت او، گذشت و عفو و بزرگواری ایشان، همه اینها برای همه انسان ها تا قیامت الگوی زیبای رفتاری است.
حجت الاسلام و المسلمین عندلیب همدانی بیان کرد: به تصریح بزرگان اهل سنت، مانند سیوطی، «حسن» و «حسین» دو نامی بود که به این نحو در عرب سابقه نداشت و اولین بار به این دو بزرگوار اطلاق شده است.
استاد حوزه علمیه، در زمینه وجه تسمیه ایشان «حسن» به حدیثی نبوی (ص) اشاره کرد و یادآور شد: «سُمِّیَ الْحَسَنُ حَسَناً لِأَنَّ بِإِحْسَانٍ اللَّهِ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ؛ حسن، حسن نامیده شد، چون مظهر احسان الهی است، آن احسانی که بر پا دارنده آسمان ها و زمین است.» (مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۳، ص: ۳۹۸)
وی اضافه کرد: اگر بخواهیم تمام زندگی، گفتار و رفتار امام مجتبی(ع) را در یک کلمه خلاصه کنیم، «احسان» و آفرینش زیبایی است.
حجت الاسلام و المسلمین عندلیب همدانی خاطرنشان کرد: آنچه که از او در گفتار و رفتار سر زده، بجز زیبایی های اخلاقی و ارزش های معنوی چیز دیگری نیست، حتی ترک مخاصمه و قرارداد صلح با معاویه امضا کردن، خود یک احسانی برای این امّت بود؛ چرا که جلوگیری از خون و خونریزی در بین امّت اسلامی بود.
وی یادآور شد: امام مجتبی(ع) با دشمنان خود نیز از روی عطوفت و مهربانی و گذشت و عفو و صبر رفتار میکرد، به طوری که در تشییع جنازه ایشان، دشمنان نیز به اعتراف وادار شدند و از صبر و حلم و گذشت و بزرگواری امام مجتبی (ع) سخن گفتند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: ما هنوز نتوانسته ایم آشنایی کاملی با میراث گران قدری که از آن امام بزرگوار (ع) به جا مانده پیدا کنیم، اگر که نگذاشته اند آنچنان که باید، این بزرگوار بتواند حقایق دینی را تنظیم کند؛ اما همین مقدار که باقی مانده که مقدار کمی هم هست، یک دنیا معرفت و درس زندگی برای همه افراد است.
استاد حوزه علمیه قم با انذار نسبت به تکبر، غیبت، تهمت و تمسخر دیگران، و خود بزرگ بینی در کلام حضرت، تأکید کرد: همه اینها با این کلام امام مجتبی (ع) در تضاد است.
وی خاطرنشان کرد: خلق امام مجتبی(ع) مصداق بالای الخلق الحسن بود، ایشان سبط پیامبری بود که قرآن کریم درباره ایشان می فرماید: «وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیم» (قلم: ۴)
حجت الاسلام و المسلمین عندلیب همدانی تصریح کرد: سایر مسلمین احترامی که به امام حسن و امام حسین (ع) دارند، به واسطه این است که این دو بزرگوار، نواده رسول خدا (ص) و فرزندان فاطمه زهرا (س) هستند، اهل سنت خود این دو بزرگوار را صاحب کرامات و علم و اخلاق می شمارند؛ احادیث این دو امام همام (ع) را در کتاب های خود می آورند. علمای اهل سنت امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را از کسانی می بینند که محضر رسول خدا (ص) را درک و حدیث نقل کرده اند. البته شیعه علاوه بر اینها بر عصمت، علم و نصّ بر ولایت ایشان هم معتقد هستند.
وی اظهار کرد: هستند کسانی که نسبت به ایشان عناد داشته باشند و این افراد از زمان حضور معصومین (ع) هم بوده اند، همان کسانی که با رسول خدا (ص) دشمن بودند، به همان ترتیب با امام مجتبی (ع) هم عناد داشتند، اما عموم مردم اهل سنت با آن بزرگواران عناد و دشمنی ندارند، بلکه به حسب تقلید از گذشتگان خودشان هستند که اعتقاداتشان شکل گرفته است.
استاد حوزه علمیه یادآور شد: باید دانست که عموم اهل سنت در محیطی بزرگ شده اند که محیط ناب شیعی نبوده و در این محیط آرام آرام عقایدشان شکل گرفته و از این رو با اینکه به امام حسن و امام حسین (ع) احترام خاص می گذارند، اما امامت ایشان را قبول نمی کنند و از این رو اکثرا را باید به حساب غفلت گذاشت و نه عناد و دشمنی.
وی خاطرنشان کرد: در گذشته وجود داشتند کسانی که نسبت به این معصومین (ع) عناد داشته اند، کما اینکه امروز هم هستند کسانی که با امام عصر (عج) عناد و دشمنی آشکار و پنهان دارند؛ اما عموم مردم اهل سنت، عنادی ندارند.
حجت الاسلام و المسلمین عندلیب همدانی بیان کرد: آنچه که در زندگی امام مجتبی (ع) برجسته می بینم که برای همه طلبه ها درس است، برخورد مناسب با کسانی است که با تندی و درشت خویی با ائمه (ع) برخورد می کردند، به گونه ای که هر چه آنها با عناد برخورد می کردند، امام مجتبی (ع) با نرمی و مهربانی عکس العمل نشان می دادند.
وی ابراز کرد: من طلبه که می خواهم مبلغ دین باشم، نباید انتظار داشته باشم که همه با عقاید من موافق باشند و نظرات من را بپذیرند، نباید اگر کسی از روی جهل و غفلت سخنی گفت که مورد پسند من نبود، برخورد جدی داشته باشم، بلکه با سخن نرم و با گذشت و با برخورد مهرانانه کردن، آن چیزی است که هر طلبه ای از امام مجتبی علیه السلام درس بگیرد.
استاد حوزه علمیه تأکید کرد: در این ایام در منزل و برای خانواده خود، مجلسی تشکیل بدهیم و از فضائل و مناقب امام مجتبی (ع)، ولو از روی کتاب بخوانیم.
حجت الاسلام و المسلمین عندلیب همدانی خاطرنشان کرد: انشاءالله هر خانه ای و در محیط هر خانواده ای روضه ای کوچک به نام سبط اکبر پیامبر، امام مجتبی (ع) برگزار شود.
انتهای پیام /
نظر شما