حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا باقی اصفهانی از اساتید حوزه علمیه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به اهمیت غنیمت شمردن از حیات، اظهار داشت: عمر، فرصتی محدود برای ساختن آخرت است.
استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: در سوره مبارکه فاطر، آیه ۱۱ می خوانیم: «وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَکُمْ أَزْوَاجًا ۚ وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَیٰ وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ مَا یُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لَا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی کِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ؛ و خدا شما را از خاک [مرده]، سپس از نطفه آفرید، آنگاه شما را زوج هایی [نر و ماده] قرار داد. هیچ ماده ای باردار نمی شود و بارش را نمی نهد، مگر به علم او، و هیچ کس عمر طولانی نمی کند و از عمرش کاسته نمی شود مگر اینکه در کتابی [چون لوح محفوظ] ثبت است. بی تردید این [کارها] بر خدا آسان است.»
حجت الاسلام و المسلمین باقی اصفهانی بیان کرد: هیچکس عمر طولانی و کاملی به دست نمیآورد و از عمرش کم نمیشود مگر آنچه در کتاب الهی مقدّر شده است، روایات نیز میفرمایند: «العمر انفس معدّدة» عمر انسان تعداد نفسهایی است که میکشد، نه سالهایی که میگذراند.
وی تصریح کرد: عمر واقعی شما همین لحظهای است که در آن هستید. گذشته رفته و آینده ممکن است هرگز نیاید. پس این فرصت موجود را غنیمت بشمارید. «المرء ابن ساعته؛ انسان فرزند لحظه است.» انسان فرزند لحظهای است که در آن به سر میبرد. سالهای گذشته رفته و سالهای آینده شاید برای ما نیاید. «انما انت عدد ایام» شما تعداد روزهایی هستید که در این عالم هستید. صد سال فقط ۳۶,۵۰۰ روز است که چیزی نیست. همه سرنوشت ابدی ما در همین تعداد روزها رقم میخورد. آیا عذاب الهی در انتظارمان است یا بهشت و نعمت ابدی؟
استاد حوزه علمیه اظهار کرد: در روایت آمده است «چون اجلتان را نمیدانید، بر روزها و ساعتهای عمرتان بخیل باشید. ممکن است فقط یک هفته از عمرمان باقی مانده باشد، اما ما فکر میکنیم ۳۰ سال دیگر زنده خواهیم بود. بر عمر خود حریصتر باشید تا بر مال و داراییتان. «کن علی عمرک اشح منک علی درهمک و دینارک»
وصیتنامه؛ نشانه بیداری
حجت الاسلام و المسلمین باقی اصفهانی خاطرنشان کرد: کسی که وصیتنامه بنویسد، در زمره غافلان نوشته نمیشود. نوشتن وصیتنامه انسان را به حسابگیری از اعمالش وامیدارد. از این رو هر چه زودتر وصیتنامه بنویسیم؛ چرا که وقتی قلم را برمیداریم، تازه می فهمیم چقدر نماز و روزه قضا داریم و چقدر به دیگران بدهکاریم و چقدر کار نکرده باقی مانده است.
وی تأکید کرد: همه کارهای روزمره می تواند عبادت باشد اگر به هدف اطاعت فرمان خدا انجام شود، حتی واکس زدن کفش یا شستن لباس اگر برای حفظ عزت مؤمن در جامعه باشد، عبادت محسوب میشود، نشستن با همسر و فرزندان و بازی با آنها اگر به قصد اطاعت امر خدا باشد، برتر از اعتکاف در مسجد رسول الله (ص) است.
انتهای پیام. /
نظر شما